Met dank aan Jacques Kuijpers voor het insturen van de tekst
Onder het lopen ga ik slenteren, als ik ga zeilen wordt het enteren. Eten wordt bij mij vaak vreten, drinken doe ik om te vergeten. Praten verzandt in leuteren, nuttig bezig zijn wordt keutelen. Naar vrouwen kijken wordt sjansen, gokjes wagen verloren kansen. Houden van andermans vrouw is minimaliseren, wordt gewoon wippen dus bezeren. Niets is me heilig hoogop schijn, ja het leven krijgt mij wel klein. Doodgaan wordt hem smeren, eindelijk voor goed uit de kleren. Begraven is me er onder stoppen, naar de hel, binnen zonder kloppen. Iets ging toch goed in mijn leven, het duurde gelukkig maar even. Maar een ding begrijp ik nu wel, ik kom vast veel bekenden tegen in de hel.
