Dichter(es): Herbert Mouwen Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
In een stad die duizenden bommen ontving,
nu een aangenaam betonnen landschap, horen
minimaal tien bomen te staan, al is het maar
om jou te leren tellen, zei mijn moeder op de
Westblaak – Even later zei ze hoorbaar tegen
zichzelf terwijl ze zwierend om haar as draaide:
Hier stond het huis! – Ze keerde nooit terug
Uit mijn mond hoor je de komende jaren nog
honderden verhalen, zei ze, al is het maar
om ze op te schrijven of door te vertellen
Duizenden bomen, voor elke bom één, waren
groot toen ik groot was en zij er niet meer was
Haar verhalen waren zo ongelooflijk dat ik
sprakeloos bleef, bang werd dat ik ze vergat
Avond in de stad De groote stem der stad verstomt en de nachtwind die in mijn…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
