Home / Gedichten / Wolkenlucht

Wolkenlucht

Dichter(es): C. Paris
Jaartal: 2010
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

De hemel zo blauw nog op dit tijdstip
met witte wolken als schaapjes in de lucht
Dit lijkt wel het begin van een 19e eeuws gedicht,
maar ik verzeker u dat het nu is, 2010, midden juli.
Ik kan wel juichen en waarom nu plots dat ik het zie en niet veel vaker,
Ja, soms zijn de beslommeringen
van een mens van dien aard dat je niet let op andere
eigenlijk veel wezenlijker zaken, ik krab even aan m’n hoofd
en kijk nog een keer en beter of indringender.

Er is volgens mij geen land waarin het blauw zo blauw
en dan de wolken met een paar druppels roze erin
en de onderste laag grijs, ja, zo majestueus en ongeorganiseerd,

maar toch lijkt het haast met een plan. Misschien om mijn gedachten,
zorgen weg te nemen en me te richten op de schoonheid
van zoveel opmerkelijk moois, ja, om het op te slaan
wanneer ik weer naar de aarde wordt getrokken
en het leven weer z’n dagelijkse gang gaat,
om later weer terug te kunnen halen wanneer ik het wil of nodig heb.

Niet wat je zoekt? Plaats een oproep!

Zelf een gedicht toevoegen

Terug naar overzicht

Maak uw keuze

Bekijk ook

Wolkenlucht

SeniorPlaza.nl

Menu

Interactie

Populair

Nieuwsbrief