|
Kubisme
Des morgens rond een uur of vijf
Staat mijn geslachtsdeel meestal stijf
Das niet vanwege geile last
De blaas is vol, er moet geplast
Dus zet ik me op de WC
Er komt een straal, een wind of twee
En wat ik daarna produceer
Zijn kunstplastieken, telkens weer
Vanmorgen lag er, potjantien
Een pracht Sculptuur, die mocht je zien
Niet te geloven, dat was sterk
Mijn allereerst kubistisch werk
Maar zoiets maak ik echt nooit meer
De hoeken doen me veel te zeer
Adriaan van Dam
5 juli 2006
|
|
Liften
Ik vraag me met verbazing af
Wat of de mensheid toch bezielt
Dat men zo vaak het lijf vernielt
Wat onze Lieve Heer ons gaf
k Bedoel het liften van de face
Dan wel de borst en buik partij
En billenvet afzuigerij
Met resultaat te mager vlees
Bekijk het kort, bezie het lang
Met dat gesnij in dij en wang
Verandert je karakter niet
Een droevig mens houdt zijn verdriet
En heus het is de waarheid hoor
Je leeft er geen dag langer door
Adriaan van Dam
4 juli 2006
|
|
De Dominee
Hij denkt zorgvuldig na bij alles wat hij zegt
Geen onvertogen woord zal ooit zijn mond verlaten
Want ruwe taal en grove vloeken vindt hij slecht
Hem vang je nimmer nooit op aanstootgevend praten
Dat houdt hij doorgaans heel zorgvuldig in de gaten
Zijn schrijf en spreektaal is volkomen aanstootloos
En wordt hij ooit (wat nooit gebeurt) een beetje boos
Dan is zijn sterkste vloek ~Verdikkiepotjandoos~
Maar als de pijn hem in zijn onderbroek doet pissen
Wanneer hij bij een thuisklus op zijn vingers slaat
Dan hoor je hem kwaadaardig door zijn tanden sissen
Dan wel oprecht het allerkortst gebedje grommen
Dat ~t Onze Vader~ veruit in de schaduw laat:
Hij roept Hem aan en bidt spontaan ~Wel Godverdomme~
Adriaan van Dam
3 juli 2006
|
|
De Val
(Genesis 16 – 1:15)
Toen Vader Abraham nog kortweg Abram heette
En oude Sara met Sari werd aangeduid
Ontbrak een erfgenaam, de zo gewenste spruit
Die kudden hoeden kon en bidden voor het eten
Opdat een vreemde niet hun spullen erven zou
~Wat oude Abram noch zijn eega Sari wou~
Mocht hij van haar een nacht met Hagar samenleven
En heeft zodoende Ismaël aan haar gegeven
En Ismaël, de Vader aller Islamieten
Bekende die, en dan weer die, en die weer die
Met als opmerkelijke nazaat Hirs Ali
Waar Rie Verdonk zo kloterig mee op kan schieten
Kortom, de val van t kabinet ~Peet Balkenend~
Lag al besloten in het Oude Testament
Adriaan van Dam
1 juli 2006
|
|
De Postduif
Genesis 8 – 8:13
De schone duivensport, door duizenden bedreven
Stond al millennia geleden goed bekend
Reeds in de Genesis van t Oude Testament
Wordt deze bezigheid zeer liefdevol beschreven
Toen Noach varend met zijn dierenlogement
Na maanden pompen op een bergtop was gedreven
Zond hij een duif uit om op zoek te gaan naar leven
Die simple Noach bleek toch maar een slimme vent
Al na de tweede keer kwam zij terug gevlogen
Met een jong blad van een olijftak in haar bek
En schipper Noach dacht ~Da’s helemaal niet gek
De zee is zakkende, we staan zo op het drogen~
En bij de derde keer ~o duivenmelkerspech~
Was ze gevlogen en ze bleef voor eeuwig weg
Adriaan van Dam
1 juli 2006
|
|
Kattenvoer
De oude kat is dood, wat moeten we beginnen
Hij was de lieveling van bijna iedereen
Had zelfs een deurtje in de deur voor zich alleen
Dan kon -ie zonder sleutel toch altijd naar binnen
De oude kat is dood, de spil van het gezin
Heeft ons na vijf en twintig jaar op eens verlaten
Het kattenluik, daardoor ontdaan van alle zin
Zal nu de zwervers uit de buurt wel binnen laten
De oude kat is dood, mijn God wat een gelul
De hele dagsleur uit verband in het begin
Zijn plastic etensbak daar hoeft nu niets meer in
En ook zijn waternap behoeft niet meer gevuld
En voor de keukenkast, nog vol met Wiskas blikken
Sta ik in droefenis mijn tranen weg te slikken
Adriaan van Dam
30 juni 2006
|
|
De Prostitutiewandelaar
Hij kwam de Wallen ~leeg van scrotum~ afgelopen
En ging de Damstraat, naar de hoek van het Rokin
Maar bij De Nes had hij alweer behoorlijk zin
Om een mienet of een coïtus te gaan kopen
Hij maakte rechtsomkeer, op weg naar het begin
Waar hij die dag was aangevangen met ontknopen
Van hemd en broek, zijn slip de billen af te stropen
En zich te buiten ging aan de betaalde min
Doch onbevredigd is de snoodaard afgedropen
Al had -ie dan ook nog zon vreselijke zin
Zijn buul was plat, er zat geen rooie cent meer in
En ging op huis aan, om er eenzaam wan-te-hopen
Helaas, de libido liet hem niet meer met rust
En eigenhandig heeft hij zelf de brand geblust
Adriaan van Dam
29 juni 2006
|
|
De Gazonnier
Zijn strak getrimde groen gazon
Is vrij van kruid en vreemde kleur
Geen Madelief verspreidt er geur
t Is maagdelijker dan een non
Maar gister in de morgenstond
~Hij zou net aan het sproeien gaan
De tuinslang hing al aan de kraan~
Lag daar die hoop met zwarte grond
En dat werd niet getolereerd
Dus zette hij een mollentang
In t midden van de mollengang
Toen ging er iets compleet verkeerd
De klapveer stond een flut te ruim
Een droge knal
daar ging zn duim
Adriaan van Dam
28 juni 2006
|
|
De Salonsocialist
Vanaf zijn jeugd waant hij zich waker van het recht
En al wat krom is hoor je hem per dag verfoeien
De misstand is waar hij voortdurend tegen vecht
De welstand, daar moet iedereen in kunnen groeien
Sinds vorig jaar zit hij in de Gemeenteraad
En stelt zich strijdbaar op voor de gewone mensen
Voor hen breekt hij een lans en staat altijd paraat
Hij kent hun noden en begrijpt hun diepste wensen
Maar toen het schooltje naast zijn huis leeg kwam te staan
En er gedacht werd ja, dat is mooi te gebruiken
Als Jeugdhonk voor de Turk of jonge Marokkaan
Toen heeft -ie ~B en W~ een poepie laten ruiken
Nee die ellende daar zat hij niet om verlegen
Al was -ie Socialist, hij stemde vierkant tegen
Adriaan van Dam
27 juni 2006
|
|
De Christen Democraat
Hij plet het Tweedekamer pluche in s Gravenhage
Verslijt de lange dag in dommel met een gaap
Is het debat wat tam dan valt -ie meest in slaap
En houdt zich steeds gedekt voor scherpe kamervragen
Zijn club staat landelijk bekend als CDA
Daarin gaan Paap en Mannenbroeder dwingend samen
Met resultaat een iets gedwongen ~Ja en Amen~
En dat ligt politiek niet simpel, ga maar na
Dus af en toe verdwaalt zijn geest van t rechte spoor
Hij weet niet goed naar welke kant te zullen draaien
Als Protestant de Katholiek een oor wil naaien
Of andersom, dan gaat zijn inzicht er vandoor
En maakt een schuifer in een manke rondedans
t Is moeilijk beeldenstormen met een rozenkrans
Adriaan van Dam
26 juni 2006
|
|
De Kamerpedagoog
Hij kent van t kinderzieltje praktisch alle hoeken
En weet precies hoe of je met een puber praat
En hoe je dwarse jongelui toch leren laat
De Opvoedkunde botert hem geen kromme koeken
En zijn adviezen geeft hij uit in dikke boeken
Waar alles knap en helder in beschreven staat
Op een niveau van wetenschappelijk formaat
Briljant doet hij zijn keur aan kennis uit de doeken
Maar bij zijn zoon en dochter wilde het niet lukken
Ze sloegen los en ze vertrapten zijn gareel
De zelfkant van het zondig leven werd hun deel
Dat resultaat brak zijn beroepseer flink aan stukken
Zij werkt in t schijnsel van een lamp in rode kleur
En hij beschermt zijn jonge zus als souteneur
Adriaan van Dam
25 juni 2006
|
|
De Culinarist
Als hij zijn bril pakt om de kaart te kunnen lezen
Dan staan Koksmaat, Gerand en Chef hun hach te vrezen
Van elk gerecht weet hij precies hoe het moet wezen
Want zijn papillen laten hem nooit in de steek
Hij proeft direct als t brood te ver is door gerezen
Of als de wijn wat minder neust dan uitgelezen
Is de slalade hem te machtig naar den vleze
Dan zijn de rapen gaar en raakt zijn maag van streek
Maar als -ie thuis eens op zichzelf is aangewezen
Dan komt de stakker met een steelpan nog niet klaar
Zijn eigen kookkunst is een drama, reken maar
Hij weet de culinaire wereld in te pakken
Maar in zijn eigen keuken staat -ie mooi te kakken
~Een simpel spiegelei bakt hij niet voor elkaar~
Adriaan van Dam
24 juni 2006
|
|
De Recidivist
Als crimineel stond hij ontelbaar vaak terecht
vanwege heling, diefstal en wat kleine kraken.
Verdween dan weer een aantal maanden in de hecht
en nam steeds voor met zijn praktijk te zullen staken.
Maar elke keer als hij weer uit de bajes kwam,
dan zat -ie strijk en zet toujours bij de penoze
en sprak dan af met Dove Daan of Bolle Bram,
om zich een nachtje in een bankkluis te verpozen.
De laatste keer dat hij weer voor de rechter stond,
voelde hij borstkramp en kreeg pijn in alle leden.
Ook proefde hij een schrale droogte in zijn mond;
daar was de wissel van het heden naar verleden.
En toen hij t vaantje streek klonk zacht ~Achtbare Heer
vanaf dit ogenblik zet ik geen kraken meer~
Adriaan van Dam
23 juni 2006
|
|
De historische tuin
Als ik het, na lang aarzelen, toch waag
om door de oude poort te gaan
blijf ik, getroffen, ademloos staan
ik word overvallen door een stilte zo intens
dat ik me bijna terug
tussen de mensen wens
doch, net op tijd, versta ik
’t geruis van het blad
dat ritselend neervalt op mijn pad
ik hoor, in deze hof van Eden
stemmen uit een lang verleden,
mijn raadselachtige geest,
gedrenkt in “toen”
laat mij vreemde dingen doen,
achter die oude deuren en ramen
waan ik mij met de nonnen samen,
ik zie getekende gezichten
die, bij mijn binnenkomst,
in hoop oplichten,
dan verdwijnen de schimmen weer naar het verleden
en blijf ik, of ik wil of niet,
in het heden,
deze beelden, als een oud schilderij
gaan, terwijl ik daar sta,
aan mijn dromend oog voorbij
dan keer ik mij om,
ik moet weer gaan,
ik heb hier al zo lang gestaan,
deze tuin en deze aarde
laat ik in hun eeuwige waarde
en als een rimpeloude kei
mijn voeten ten afscheid kust
weet ik: dit stukje stad
verdient eerbiedige rust.
Lena
22 juni 2006
|
|
Do-mi-fa-sol, la-sol-fa-mi, Hollekedie
(WK voetbal 2006 – 21 juni ~ Nederland – Argentinië)
Zeg weet je hoe ’t in Frankfurt ging bij t Prinselijke paar?
Zijn blik verried een diepe zorg, een gulle lach van haar
En na de aftrap schoven zij steeds verder uit elkaar
Want hij riep ~Hup Oranje~ en dat klonk voor haar zo naar
Do-mi-fa-sol, la-sol-fa-mi, Hollekedie
Gelukkig stond Peet Balkenende in zijn blazer klaar
Hij hield de zaak goed in de gaten, Corner, reken maar
En dacht ~Stel dat er heibel komt, dat staat een beetje raar~
Zo werd hij tot arbiter van het Prinselijke paar
Do-mi-fa-sol, la-sol-fa-mi, Hollekedie
Maar dat bleek overbodig, beiden waren even sterk
Oranje toonde Top en Argentina Meesterwerk
Ook droegen beide ploegen shirtjes van het zelfde merk
Do-mi-fa-sol, la-sol-fa-mi, Hollekedie
De Score werd Nul-Nul , dat was de ideale stand
De Prins en zijn Prinsesje, ze vertrokken hand in hand
En schoven daarna vrolijk in het Prinslijk ledikant
Do-mi-fa-sol, la-sol-fa-mi, Hollekedie
Adriaan van Dam
22 juni 2006
|
|
De Dompteur
De wilde dieren zien hem als hun ~grote baas~
Hij laat de olifanten en de beren dansen
De felste tijgers krijgt -ie mak als tamme ganzen
En doet de leeuwen beven, als de angst een haas
Al draagt karakter wel iets bij aan zijn gezag
Toch spreekt de zweep een taal die beter wordt begrepen
~Tot hier, niet verder of ik sla je vel aan repen~
En daarmee staat weer nagelvast wat er niet mag
De zweep wordt ook door zijn vriendin ter hand genomen
Want als -ie weer een lange dag heeft gedompteurd
Wat in een circus nog al eens een keer gebeurt
Dan komt het voor dat er iets niet omhoog wil komen
Zij hoeft alleen maar even met de zweep te wijzen
Om kwiek de schrompeling tot lid te laten rijzen
Adriaan van Dam
21 juni 2006
|
|
De Proletariër
Hij sjouwt zijn half versleten rug kapot aan stenen
Of teert in bloedgeslagen hitte aan de straat
En werkt zich in het zweet des aanschijns uit de naad
Zijn knoestig lijf is ruim bedeeld met arbeidsgenen
Zijn spreektaal zet bij tijd en wijl ~Het Algemene
Beschaafde Nederlands~ een beetje in de kou
De kalken nagels aan zijn vingers en zijn tenen
Verkeren meestal in een staat van diepe rouw
Maar eens per maand, dat is althans zijn nobel streven
Gaat hij in t strakke pak naar het Concertgebouw
Te samen met zijn goed doorvoede volkse vrouw
Om te genieten van het culturele leven
En als t orkest een stuk van Haydn spelen gaat
Wordt hij bij toverslag bezield aristocraat
Adriaan van Dam
20 juni 2006
|
|
De Aristocraat
Zijn oprijlaan is dicht beplant met zware beuken
Zijn twee lakeien staan gereed bij de entree
Zijn hovenier besproeit met zorg de bloemenzee
Zijn Franse Maître zwaait de scepter in de keuken
Zijn dienstmaagd dekt de tafel vrij van vouw en kreuken
Zijn butler draagt de gangen aan voor het diner
Zijn strijkje speelt bij het dessert Urbain Fauré
Zijn declamator reciteert beschaafd uit Goethe
Doch als des morgens de natuur begint te roepen
Verlaat hij mokkend en gehaast zijn hemelbed
en spoedt zich scheetsgewijs naar t marmeren toilet
Om daar t verteerde avondmaal weer uit te poepen
Al is hij ook van kruin tot hiel aristocraat
Hij stinkt nog erger dan het proletariaat
Adriaan van Dam
19 juni 2006
|
|
De Slang
God schiep in den beginne twintig poten aan de slang
Dat lijkt wat ruim bemeten, maar zon beest is aardig lang
Het aantal bleek noodzakelijk om hecht te kunnen staan
En ook om van het aardse slijk en modder vrij gaan
Ook kreeg de slang als enig dier beheersing van de spraak
En wat -ie te vertellen had was af en toe goed raak
Iets minder dan de Jonge of collega Youp van t Hek
Toch kwam er slimme taal uit zijn gespleten slangenbek
Maar op een dag toen werd de slang een beetje eigenwijs
Hij smeerde Eef ~De Appel~ aan in t aardse Paradijs
De Heer onstak in grote toorn, heeft hem de bek gesnoerd
En ook zijn poten afgehakt, ja dat was heel beroerd
Sindsdien kruipt hij op naakte buik door drek en gorennissen
En het verminkte strottenhoofd beperkt zijn stem tot sissen
Adriaan van Dam
17 juni 2006
|
|
De Koppensneller
Als koppensneller wordt hij wijd en zijd geducht
In t natte regenwoud doet hij elk stamhoofd vrezen
Omdat -ie koppensneller één probeert te wezen
Zes koppen daags, dat is zijn taks gaat het gerucht
Een Haagse koppensneller zat de krant te lezen
Hij zag de kop en dacht toen danig opgelucht
~Ik boek vanmiddag al voor morgenvroeg een vlucht
Dan ben ik overmorgen daar waar ik moet wezen~
Als koppensneller bij de Firma Hak & Jakker
Had hij de opdracht tot het vinden van een man
Die met een kapmes om kan gaan, een goeie hakker
Hij nam de koppensneller mee uit Boeroelan
De koppensneller voelt zich hier alsof -ie daar is:
Hij snelt nu koppen in de heiploeg van Boskalis
Ter verduidelijking
(wellicht ten overvloede)
Een koppensneller is:
Iemand die de verslagen vijand de kop afhakt
Iemand die zich beperkt tot het lezen van de krantenkoppen
Iemand die topfunctionarissen ronselt (Headhunter)
Iemand die heipaalkoppen op de juiste hoogte hakt
Adriaan van Dam
16 juni 2006
|
|
De Autodidact
En elke keer als hij als ~Dichter~ aan moet treden
Wordt hij belaagd met deze cruciale vraag
Er is altijd een interviewer die wil weten
~Vliegt u door uw beperkte scholing niet wat laag?
Slechts zes jaar basis werd er aan u onderwezen
Uw kennis stopt bij t repertoire van Max van Praag
Das voor het Klootjesvolk wel aardig om te lezen
Doch voor een Muze minnend mens een ware plaag~
Maar sinds vandaag maakt hem die vraag niet meer verlegen
Hij zag het licht dus had metéén zijn antwoord klaar
En zei ~Al heb ik dat van Holst niet meegekregen
Ik word beroemd en een bejubeld Kunstenaar:
Ook Louis Armstrong wist van Haydn noch Bizet
Toch kreeg -ie heel de wereld plat met zijn Trompet~
Adriaan van Dam
15 juni 2006
|
|
De Puritein
Het woord ~fatsoen~ beheerst al jaren lang zijn leven
Hij zit vandaar des zondags twee keer in de kerk
De voorste rij, vlak bij de Dominee aan t werk
Die vol furore zedenpreken weg komt geven
Hij hoort het aan, stemt er mee in, zonder te beven
Godsvruchtig als -ie is, voelt hij zich danig sterk
Zijn mannenbroederskop in fierheid opgeheven
Straalt van fatsoen en de Gemeente geeft hem merk
Maar s nachts in t huis, zijn vrouw ligt dan al lang te slapen
~Het duivels minnespel heeft hij haar nooit gedaan~
Dan zijn er treden, planken, deuren die zacht kraken
Hij neemt de overloop naar t kamertje van Sjaan
De jonge meid ~in vaste dienst voor dag-en-nacht~
Stikt van verdriet en haat, als zij weer wordt verkracht
Adriaan van Dam
14 juni 2006
|
|
De Degenslikker
Bij het ontbijt begint hij rustig met een ponjaard
En rond de koffie is -ie toe aan een floret
De lunch beëindigt hij het liefste met een kromzwaard
Voor bij de thee is er een spijkerbajonet
En het diner wordt opgebouwd uit vele gangen
Een keur van messentuig versiert de rijke dis
Van knipmes, dolken, sabels, degens tot klewangen
En als dessert slikt hij een kronkelende kris
Doch op een dag moest hij zijn snijcollectie missen
Een louche scharensliep had alles weg gejat
In armoe restte hem nog slechts wat been van vissen
Omdat -ie zelfs geen fruitmes meer te slikken had
De scherpe graat van een makreel schoot hem verkeerd
Hij liep blauw aan en is ter plekke gecrepeerd
Adriaan van Dam
13 juni 2006
|
|
Weemoed
Eenzaam strekt
de nacht zich uit
de lakens wit
het bed ijskoud
geen warme hand
geen kloppend hart
geen blik
geen woord
geen liefdevol gebaar
het bed blijft koud
en eenzaam lang
de nacht.
De sluimer van
de zoete slaap
komt heel zacht naderbij
dan ziet zij hem
die zij verloor
hij komt alleen
voor haar
zijn warmte schenkt
het kleumend hart
een zee vol hoop
op leven.
De dag valt
hard en koud
op een verlaten hart
maar met de tijd
vergeelt het beeld
van de herinnering
doch plots
is ’t daar
heel onverwacht
zo helder als
de spiegel die
haar weemoed ziet.
Lena
12 juni 2006
|
|
De Connaisseur
Gaat het om wijn dan hoef je hem niets meer te zeggen
Van elke streek kent hij de afdronk, neus, bouquet
En de Klassieken weet -ie haarfijn uit te leggen
Ja zelfs van Shakespeare reciteert hij elk sonnet
Ook Astronomisch kan hij iedereen beleren
Van ster tot nova, zwarte gaten en planeet
Hij kent van binnen en van buiten alle sferen
En wat hij niet van zee en oceanen weet!
Maar elke keer als hij zich netjes aan moet kleden
Om te verschijnen voor TV of in het land
Of God weet waar dan ook hij dan weer op moet treden
Dan legt zijn vrouw voor hem de allerlaatste hand
Aan zijn toilet, want echt ~De Kenner~ weet niet goed
Hoe hij zijn stropdas naar behoren strikken moet
Adriaan van Dam
12 juni 2006
|
|
De Bekeerling
Hij preekt op braderie, in t buurthuis of een tent,
bekent deemoedig zijn afgrijselijkste zonden
~Belust op vrouwen, steeds beschonken, opgewonden~
Nog tot voor kort was hij een barrel van een vent.
Maar God zij dank heeft hij onlangs de Heer gevonden.
Zijn slechte daden met gebogen hoofd bekend,
zodoend verlost van t kwaad en t duivelse serpent.
En zie, nu is -ie rein, geheeld van zweer en wonden.
Hij gaat het rechte pad des Vaders, hand in hand
door Hem geleid in liefde en gezond verstand.
Maar t eerste weekend van de maand, t is vaste prik,
is hij afwezig om het wonder te belijden.
Want op die vrijdag komt de ~Candy~ en de ~Chick~
in blank couvert bij hem de brievenbus in glijden.
Adriaan van Dam
11 juni 2006
|
|
De Republikein
Als het aan hem ligt is het morgen afgelopen
~De Monarchie wordt dra het Vaderland fataal
Het Koningshuis doet ons makreel noch broden kopen
Maar kost de Staat per jaar een slordig kapitaal~
Hij zit er nu al vele jaren op te hopen
~Ze gaan er uit, voor goed en eeuwig, allemaal
Tenslotte zijn we hier geen volk van filantropen~
~De Republiek~ dat is zijn grootste ideaal
Maar is de maand April weer aan zn eind gekomen
Dan tintelt Beatrix een beetje in zijn bloed
Dat tegelijkertijd wat sneller is gaan stromen
En voor je t weet ~jawel je ogen zien het goed~
Hangt ook zijn Driekleur fier te waaien in de wind
Compleet met wimpel, in een fris Oranje tint
Adriaan van Dam
10 juni 2006
|
|
Gedicht met Somber Uitzicht
Ik was bij nacht
Op Zwarte Haan
En overdacht
Mijn ziek bestaan
De zeewind blaast
Mijn oren vol
Verwaaid verdwaasd
Mijn psyche dol
Er komt niks van
Geen rendement
Daar sta ik dan
Een zieke vent
In het harnas
Van Parkinson
Dat wat eens was
En niet meer kon
Niet te rmijden
Takel traag af
Ik zal lijden
Tot in mijn graf
Henri Boom
9 juni 2006
|
|
De Demonstrant
In zijn studententijd bezette hij het Maagdenhuis
Zijn diep bezorgde moeder bracht hem daaglijks eten
Dat heeft die knaap zijn leven lang nog niet vergeten
Hij demonstreert vandaar nog steeds, van hier tot Sluis
Toen indertijd Vietnam volledig uit de klauwen liep
Ging hij voorop, zijn spandoek schreef het klip en klaar
~Rich Nixon is een vuile moordenaar~
HIJ deugde door en door en liet dat gaarne weten
k Herkende hem in t plaatslijke Buurtgebouw
~Zon eerlijk smoelwerk is door niemand te vergeten~
Weer voor de uitgescheten underdog in touw
Op zijn pamfletten stond breeduit in hemels blauw
~GEEN VLUCHTELINGENCENTRUM IN TERWEEDEN~
Dat jaagt de waarde van zijn Villa naar beneden
Adriaan van Dam
8 juni 2006
|
|
Heb mij lief
Heb mij lief met duizend woorden
Neergeschreven in het zand
Heb mij lief in melodiëen
In elke taal, uit elk land
Heb mij lief als lentebloesem
In kleuren zacht en puur
Heb mij lief als herfststormen
Vol passie en vol vuur
Heb mij lief met heel je hart
Dan heb ik niet vergeefs gewacht
Ilse Steel
7 juni 2006
|
|
De Hypochonder
Zijn leven wordt beheerst door pijntjes dan wel kwalen
Ze zijn ongrijpbaar maar verloederen zijn geest
Zodanig, dat hij steeds met grote vreze vreest
Dat Knoken Hein hem elke dag kan komen halen
Vooral de borstscheut verontrust hem nog het meest
Het lijkt een teken dat zijn hart eerdaags zal falen
Of dat de kanker in zijn longen zit te malen
De dagen zo te slijten nee, dat is geen feest
En heden morgen ja, daar stond -ie in de krant
Nog net geen honderd, want dat was hem niet gegeven
Maar dubbel negen haalde hij met ruime hand
Gezondheidstechnisch had -ie best nog kunnen leven
Want weet je hoe zijn onverwachte einde kwam:
Hij werd gegrepen door een Amsterdamse tram
Adriaan van Dam
6 juni 2006
|
|
Dementie
Met gemengde gevoelens ga ik naar je toe,
ik ben zo leeg, ik ben zo moe.
Hoe zal je vandaag weer zijn,
ik ben je kwijt dat doet zo’n pijn.
Je kijkt me aan met een blik van wie ben jij nu weer,
en dat doet ongelooflijk veel zeer.
Maar dan denk ik hoe je eerder was,
en daar houd ik me maar aan vast.
De pijn zal slijten met de tijd,
maar ik, ik, ben je kwijt.
Franka Hazelaar
5 juni 2006
|
|
De Moraalridder
~De Wallen in Groot Mokum zijn een ware plaag
Wat dacht je van de Hunsestraat in ros Den Haag
De Spijkersbuurt in Arnhem roept slechts op tot slecht
De Rotterdamse Keileweg is Sodom in het echt
En Utrecht met zijn hoerenkasten drijvend in de Vecht
t Is schande, daar kan elke man voor honderd piek terecht
Als hem de Hu bij hitsig weer heet door de ballen jaagt
dan weet -ie daar een vrouw die hem lichamelijk behaagt~
Dat roept de Ridder die steeds strijdt voor onbevlekt moraal
En hij verkondigt ~Dit Gomorra plukt de zeden kaal
Het huwelijk is me heilig, toen we trouwden was zij maagd
Het is niet meer om aan te zien hoe alle deugd vervaagt
Maar eens per week ligt hij bij Spaanse Sjaan in t warme nest
En kreunt dan ~Vreemdgaan is niet goed, maar mij bevalt het best~
Adriaan van Dam
5 juni 2006
|
|
Het ouderenprobleem
De S.E.R. komt met een lumineus idee:
“We korten van de oudjes hun A.O.W.,
natuurlijk zeggen we het niet op die manier,
we doen het zo, dat er geen dooie pier
iets van zal kunnen zeggen,
dan hoeven we ook niets uit te leggen,
want belasting betalen moet iedereen in ’t land
en, zoals je weet, loopt die hoge ouderdom
volkomen uit de hand,
laten we daarom over de A.O.W. ook A.O.W. gaan heffen,
dan hoeven we de jongeren niet zo hard te treffen,
want die hebben de toekomst in de hand
en die vijfenzestigers staan toch al aan de kant,
ze teren op deze gemeenschap
en ons budget is al zo krap,
okee, hard gewerkt hebben ze wel,
maar dat hoort nu eenmaal bij het spel
van genieten, eten en leuke dingen,
dat gebeurt in alle kringen,
dus dat werken kunnen we wel vergeten,
daardoor zijn ze echt niet versleten,
maar zeg: de Geus jij bent zo goed,
jij weet precies hoe je dit aanpakken moet,
je hebt ze al haast kaal geplukt,
dus we denken dat dit je ook wel lukt.”
En de Geus, die man van ijzer,
wordt met de dag een stuk wijzer,
hij heeft het probleempje opgelost
en het heeft de Staat ook bijna niets gekost.
Nu vloeit er niet alleen water uit de kraan,
maar Geusje heeft er een bacterie in gedaan,
natuurlijk alleen bij verzorgingshuizen
en daar sterven ze thans als luizen.
Lena
4 juni 2006
|
|
Er zijn van die dagen
(opus 2)
Wanneer de act is afgelopen
en de clown zijn neus afzet
valt er weinig meer te hopen
Dikke tranen, vroeg naar bed
Adriaan van Dam
1 juni 2006
|
|
Hulpstuk
Ik zet me bril op
en doe me bril af
ik doe me bril op
en zet me bril af
Ik poets de glazen
en doe me bril op
ik zet me bril af
en buig de poten
Ik zet me bril op
en doe me bril af
ik wen er nooit aan
zon bril blijft kloten
Adriaan van Dam
29 mei 2006
|
|
Pijn
Op zoek naar geluk, gebeurt het mij weer
Ik ging weer houden van iemand die mij bezeer
Want al zeg je “ik hou van jou”
Ik voel me je vriendin – niet je vrouw
Functioneren doe ik niet meer normaal
Terwijl jij van alles in mij naar boven haal
Gaat dit dan altijd zo door?
Dat jij al mijn gevoelens smoor
Eens zag je in mij je geliefde,je vrouw, je hoer
Terwijl je nu geen vinger meer verroert
Ria de Jongh
28 mei 2006
|
|
Vertrouwen?
Van alle mannen die in mijn leven kwamen
Heb ik de meeste goed gekend
Maar na al die jaren met jou samen
Weet ik nog steeds niet wie je bent
Ik kan je niet bereiken
Je geeft je nooit echt vrij
Laat mij niet in je kijken
Maar sluit je steeds weer af voor mij
Je zegt dat je niet kunt liegen
Maar verbergt wel een hoop
Misschien dat ik mijn vertrouwen
Straks met verdriet bekoop
Want je zegt dat je van me houdt
Maar bent vaak zo kil en koud
Ria de Jongh
28 mei 2006
|
