Allen die willen naar Island gaan Om kabeljauw te vangen en te vissen met verlangen Naar Iseland, naar Iseland, naar Island toe Tot drieëndertig reizen zij zijn nog niet moe
Komt ons de tijd van de fooie aan Wij dansen met behagen en wij weten van geen klagen Maar komt de tijd, maar komt de tijd naar zee te gaan Dan is er wel ons hoofd van zorgen zwaar belaân
Als er de wind van het noorden waait Wij gaan naar de herberge en wij drinken zonder erge Wij drinken daar, wij drinken daar op ons op ons gemak Totdat de leste stuiver is uit onze zak
Als er de wind van het oosten waait De schipper, blij van herten, zegt: ‘Die wind die speelt ons perten; ’t Zal beter zijn, ’t zal beter zijn, ’t zal beter zijn, Te lopen voor de wind recht Het Kanaal maar in.’
Langs de Lezaars, de Schorels voorbij Vandaar al naar Kaap Claire, die niet weet, hij zal wel leren Toen komt er bij, toen komt er bij ons stureman En hij geeft ons de koerse recht naar Iseland
Wij lopen ’t eiland Rokol voorbij Al naar de vogelscharen, dat kan ieder openbaren En dan vandaar, en dan vandaar naar Bredefjord En daar dan smijten wij de kollen buiten bord
