Bim Bam

Hadaa dadaa dadaa.

Er was `s een koster in ’t zeuden
het is een heel erg oud verhaal
die liet elke dag de klokken luid`en
Op zich is dat nog heel normal
Bom bom bom?.. oh? Ik geef een teken als jullie motte kommen. Oh, sorry. Dankjewel! Graag gedaan. Ook namens mij.
Maar door de jaren werd de koster
verslaafd aan `t luiden van de klok
Hij kon er toen niet meer mee stoppen
en daar werden ze gek en bloc
Bom bom bom bom? Wacht nou even! Wacht nou even! Ik geef een teken als jullie motten komen, ja? Oh. Hij geeft een teken. Effe wachte ja? Geeft een teken. Oké!
Maar ach de koster was al oud en
men raakte aan `t gelui gewoon
Nu? Nog niet. O.
Ze leerden met de klokken leven
en zongen in dezelfde toon:

Nou, kom op nou! Je zou toch een teken geven? Ik doe toch zo? Ja natuurlijk is dat een teken! Oh. Oh, nou dat weten wij niet! (Ik heb er geen erg?)

[Refrein:]
Bom bom bom bom
Hoor de klokken weer `s luiden [bim bam]
Oh wat gaan ze weer tekeer [bim bam]
`t Zijn de klokken van `t zeuden [bim bam]
en van onze lieve Heer [bim bam]
Maar als klokken blijven leuden [bim bam]
nou, dan doen je oren zeer [bim bam]
Daarom zong het hele zeuden:
“Kreeg de koster van het leuden
maar een keer het heen-en-weer” [bim bam]

Maar op een dag, `t was in september
Toen hielden plots de klokken stil, klokken stil. Ja, hij gaat lekker. Ik heb `m vast. Ho nou! Oh? Oh, wist ik niet. Sorry. Dankjewel! Graag gedaan.(Ook namens mij).
En uit de toren van het kerkje
klonk een afschuwelijke gil
Waaaahh! Goeiende, gloeiende, gloeiende lat. Ik hoorde hem naar buiten vallen. Dan moet je uitkijken ja! Dan moet hij uitkijken ja! (Ik heb er geen erg in). Oké!
Men wilde weten wat daar loos was
dus da politie over `t hek. Huh?

Daar vonden zij den ouden koster
met een klepel in zijn nek
Bom, bom, bom? Nee, nee, nee, nee, nee, nee!
Ze hebben `m met eer begraven
Men zette`n op `t graf de klepel neer
Hoe is het met je voet? Huh?
En als het nu heel erg hard gaat gaat waaien
dan gaat de klepel heen en weer

Bom bom bom bom
Hoor de klokken weer `s luiden [bim bam]
Oh wat gaan ze weer tekeer [bim bam]
`t Zijn de klokken van `t zeuden [bim bam]
en van onze lieve Heer [bim bam]
Maar als klokken blijven leuden [bim bam]
Nou, dan doen je oren zeer [bim bam]
Maar “Gelukkig” zong het zeuden
“kan de koster niet meer leuden
nee dat kan-ie nimmer-remeer” [bim bam] Wat?

Wat? Ho nou! Wat een puinhoop he grave?