Daantje zou naar school toe gaan maar hij bleef gedurig staan Hier te kijken, daar te turen En het kan niet lang meer duren Of de klok zal negen slaan Jongen, jongen, stap wat aan
Daantje bleef te lang op straat Daantje kwam op school te laat Daarom moest hij ’s middags blijven En een hele lei vol schrijven Anderen speelden, Daantje niet Jongen, jongen, wat verdriet
