
Kom laot ons aalmaol zingen
’n Laid, dat tot ons sprekt;
Dat ons te saom zal bringen,
In ’t Grönnings dialect.
’n Laid veur aale menschen
In stad zoowel as land;
Dei ’t laifst van aales wenschen (bis)
Ain staarke vrundschapsband. (bis)
Ain laid dat hoog zel haolen
Het haile Gröningsland;
Dat nooit in kracht zel daolen,
Moar zuk aal woeder plant.
Van ’t Zuden naor het Noorden,
Van ’t Oosten naor het West,
Zel ’t elk en ain bekoren. (bis)
Zingt elk en ain ’t op ’t lest. (bis)
Ons Grönning, ’t is bewezen,
Is ’t mooiste dail van ’t land,
Wie huuven nooit te vreezen:
Ons Grönning’ blif in stand.
Zoolang dei taol wordt sproken,
In dorp zowel as stad,
Wordt onze kracht nooit broken. (bis)
Blift Grönning onze schat. (bis)