Er was eens een meisje vroeg opgestaan

Er was eens een meisje vroeg opgestaan
al om haar zoetelief zoeken te gaan
Zij zocht al onder de linde
maar waar zij zocht, zij kon haar lief niet vinden

Daar kwam een heertje pas aangegaan
Zeg meisje waarom zijt gij zo vroeg op gestaan?
Telde gij, de bladeren der bomen
of plukte gij die goud gele rozen?

Ik telde de bladeren der bomen niet,
ik plukte, die goud gele roze niet
Maar ik ben mijn zoetelief verloren
en kan nog taal nog teken van hem horen

Zijt gij uw zoetelief verloren schone maagd?
Zeg mij dan welke klederen hij draagt
Zijne kleren, die waren van buiten groen
van binnen ja met witte jeratijn gevoerd?

Waren zijn kleren van buiten groen
van binnen met witte sertijn gevoerd
Dan heb ik hem onder die landouwen
zien wandelen met ander schoon jonk vrouwe

Hebt gij hem onder de landouwe zien gaan
met andere meisjes daar praten zien staan
Dan wens ik dat de hemel hem beschijnen met zijn dauw
en dat de heer hem geven zal, een andere huisvrouw

Wat had deze heer nu in zijn hand?
Een ringske van goud en diamant
Deze ring zoetelief wil ik u schenken
Zo moogt gij aan geen ander lief meer denken

Al was dat ringske nog zeven maal zo fijn
zo dat het van den hemel op de aarde schijn
Dan nog zou ik het niet durven dragen
voordat mijn ander lief zou zijn begraven

Wat haalden dezen heer uit zijn teske [zakje] zo fijn?
Een kettingske van goud en edelstein
Deze ketting, zoetelief, wil ik u schenken
Zo moogt gij aan geen ander lief meer denken

Al was die ketting nog duizend maal zo lang
zo dat ze van den hemel, op de aarde hangt
Dan nog zou ik hem niet durven dragen
voor dat mijn ander lief zou zijn begraven

Toen spreidde dezen heer zijne mantel in het groen
Zeg meisje het was maar om u te doen
Het was maar, om u eens te proberen
of gij met andere jonkmans zout verkeren