Dwaal ik door wouden en door steden Met mijn door jou gebroken hart Dan kan ik onze liefde niet vergeten Heel mijn leven wordt droevig van smart
Refrein: Rijd ik ’s avonds alleen op mijn merrie En de nacht breekt in stilte weer aan Denk ik steeds aan het hutje op de prairie Waar we stonden in ’t helder licht der maan Teder hield ik je daar toen in mijn armen En je vleide tegen mij aan Tot een andere kwam in je leven Daarom ben ik van jou heen gegaan
Steeds als de zon daalt in het westen Aan ’t firmament haar kleuren geeft Staat je beeld in het avondrood getekend En het is of het oude herleeft
