Ik zoek een meisje te trouwen

Ik heb veel geleerd,
Veel geprofiteerd
Van het vrouwlijk schoon,
‘k Heb veel liefgehad en gestoeid,
Maar nooit heeft een vrouw mij geboeid, want
‘k Ben nog vrijgezel
En het huw’lijksspel
Trekt mij vreeselijk aan.
Ik wil zoo graag trouwen, maar tot mijn verdriet,
Wat ik wil hebben dat vind ik maar niet
Ik zoek een meisje te trouwen, jong en rein,
Zij moet heel veel van mij houen en aardig zijn.
Zij hoeft geen brillanten te dragen, ook geen zij,
Ik zoek een meisje, dat houdt alleen van mij.
Is ’t een mooie vrouw,
Dan verveelt ze gauw,
En dan heb je geen rust;
Want al ben je de saaiste Piet,
Je krijgt een, twee, drie honderd vrienden,
Zwermen om haar heen,
Ze is nooit alleen.
En de mooie zijn duur,
Altijd ben j’angstig dat je haar betrapt:
Ik heb de mooie uit ’t boekje geschrapt!
Ik zoek een meisje te trouwen, jong en rein,
Zij moet heel veel van mij houen en aardig zijn.
Zij hoeft geen brillanten te dragen, ook geen zij,
Ik zoek een meisje, dat houdt alleen van mij.
Als ze leelijk is,
Dan is ’t ook weer mis,
Want dan gaapt men je aan,
En men fluistert: ‘Nou die ’s getrouwd!
Dat ’s natuurlijk toch om de centen!’
Ied’reen vraagt je dan
Of je ‘m lenen kan,
Want je bent toch zoo’n sul!
En is ze arm en je werkt voor je brood,
Zegt men: ‘Die kerel is ’n ras-idioot!’
Ik zoek een meisje te trouwen, jong en rein,
Zij moet heel veel van mij houen en aardig zijn.
Zij hoeft geen brillanten te dragen, ook geen zij,
Ik zoek een meisje, dat houdt alleen van mij.
Wat de beste man
Maar niet vinden kan,
Een eenvoudige vrouw,
Die op je vertrouwt als een rots,
Die je liefheeft met al je fouten,
Die je respecteert,
Je niet controleert,
En die lak heeft aan chique;
Waar is die engel, die goed is en trouw,
Breng mij dat wonder: ’n eenvoudige vrouw.
Ik zoek een meisje te trouwen, jong en rein.
Zij moet heel veel van mij houen en aardig zijn.
Zij hoeft geen brillanten te dragen, ook geen zij,
Ik zoek een meisje, dat houdt alleen van mij.