
Koperen ploert, ik heb je dikwijls verwenst
Maar nu heb ik heimwee naar jou
Koperen ploert, in dat land onbegrensd
Waar ik altijd nog van hou
Ik heb nooit gedacht eens verlangend te zijn
Naar jouw verschroeiende schijn
Koperen ploert, ik zie je nu als vriend
Waar herinnering mij altijd aanbidt
Toen ik nog daar was heb ik je vaak gekweld
Heb ik de kinderen van sneeuw en ijs verteld
Het is nu voorbij, het is afgelopen
Ik droom van zon en van de tropen
Koperen ploert, ik zie je nu als een vriend
Waar herinnering mij altijd aanbidt