Home / Liedjes / Lummel

Lummel

Schrijver: Marinus Adrianus Bakker (1872-1972)
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Jan de Lummel die kreeg zin al in het vrouwelijk geslacht.
Hij was wel oud, maar hij had veel schijven.
Hij peinsde gestadig bij dagen en bij nacht,
hij had een hekel om alleen te blijven.
Hij had er al gevraagd zo een menig tot zijn bruid,
maar niemand kreeg behagen in die lelijke bult.

Maar eindelijk veranderde de bochel zijne kans:
hij raakte met een ouwe tante aan ’t verkeren.
Presentjes en cadeautjes en zo meer verdiende zij,
want waarachtig ze wist van wanten.
Zij liet zich haar zoenen op haar bavianensnoet.
Dat kostte hem zijn duiten maar dat maakte hem alles goed.

Maar eindelijk toen sprak hij van trouwen te gaan.
Zij dacht: dat zou jij wel willen,
want als ik was getrouwd en dan speel ge mij den baas
en dan zou ge mij wel kunnen villen.
Hij ging naar het stadhuis, maar wie schetst zijn verdriet:
hij was alleen de bruidegom maar de bruid die kwam niet.

Hij liep al heen en weer, ze lachten ‘m allen uit.
Hij dacht: Ze zal aanstonds wel komen.
Maar ach, hij had het mis, want zijn kostelijke bruid
die had met geld en goed de vlucht genomen.
Dus luister oude luidjes naar mijn eenvoudig lied:
als ’t water boven peil staat trouwt dan maar niet.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten