Vaak zie je ’s zondags in ons straatje
Een jongen voor ’t venster staan
Die stil kijkt naar de and’re kind’ren
Die met hun vader wandelen gaan
En soms dan vraagt wel eens een vriendje
Wat is jou vader voor een man?
Ik zie je nooit eens met hem buiten
En ’t stille ventje antwoordt dan:
Refrein:
Mijn pappie is enkel een foto
Die staat bij ons thuis op ’t buffet
En ’s avonds als mammie gaat werken
Dan hangt zij hem boven mijn bed
Hij gaat ’s zondags nooit met me wand’len
Hij kijkt enkel naar me en lacht
Maar hij is mijn liefste en voor ik ga slapen
Dan fluister ik: ‘Pappie, dag pappie …. gôenacht’
Wanneer ik speel met mijn Meccano
Mag hij naast me op tafel staan
En als ik dan iets moois gebouwd heb
Kijkt hij me soms zo levend aan
En ik zit zo alleen te tobben
Als ik een meilijk stuk begon
Dan is het net of hij wil zeggen:
‘Ik wou dat ik je helpen kon’
Refrein
Soms lig ik in mijn bed te denken
Straks komt hij uit zijn lijst vandaan
En ‘k zie opeens een echte vader
Zo groot en levend voor mij staan
Dan zegt hij: ‘Wij gaan voetbal spelen,
Trek gauw je jas aan het wordt fris’
Maar ’t is natuurlijk fantaseren
Omdat hij maar een foto is
Refrein
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.