De moeder stond met vol gemoed
het grote zeeschip na te staren,
waarmee haar zoon, haar laatst bezit
naar ’t verr’ Amerika zou varen.
In Holland was ’t niets meer gedaan
had hij gezegd: zeg oudje ik ga
in ’t grote land mijn kans eens wagen.
Van wat ‘k verdien, zeg ouwe vrouw
stuur ‘k iedere maand de helft aan jou!
Van wat ‘k verdien, zeg ouwe vrouw
stuur ‘k iedere maand de helft aan jou!
Toen rees de twijfel in haar hart
voor and’ren heeft zij ’t steeds verzwegen.
Maar vaak dacht zij “wordt zoveel geld
wel op een eerlijk’ wijz’ verkregen?”
Maar d’oplossing was naderbij
toen een buurvrouw haar kwam inviteren
om met z’n twee een avondje
in een theater te passeren.
Daar ging een film, nee wonderbaar!
Die maakt’muziek en sprak zowaar.
Daar ging een film, nee wonderbaar!
Die maakt’muziek en sprak zowaar.
Het licht ging uit, het beeld verscheen
er werd een Engelsch lied gezongen
Toen zag zij plot, gezichtsbedrog?,
die zanger was haar eigen jongen!
En snikkend riep ze “lieve vent,
zou je mij vergiff’nis kunnen schenken,
dat ik van jou, de braafste zoon
in stilte kwaad heb kunnen denken?
Nu kan ik rustig sterven Heer
ik hoord’en zag mijn jongen weer.”
Nu kan ik rustig sterven Heer
ik hoord’en zag mijn jongen weer.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
