Nieuw wien Neêrlandsch bloed

Wie Neêrlandsch graan per boot verwacht,
Van vreemde smetten vrij;
Wiens mailboot niet werd opgebracht,
Verheft den zang als wij.
Wie tusschen honderd mijnen voer
Met een omklemde borst;
Die ?

Wie Neêrlandsch werkelooze is
En van zijn weekgeld vrij,
Die ’n paar maande honger leed
Kijkt net zo scheel als wij.
Hij kauwt met ons vereend van zin
Op ’n stuk oubakken korst,
En stemt met ons geen feestlied in
Bij dertien graden vorst,
Bij dertien graden vorst.

Wie Neêrlandsch bloed door d’ aderen vloeit
Van limonade vrij,
Wiens maag van ouwe klare gloeit
Verheft zijn prop als wij.
Hij schenkt met ons vereend van zin
En zorgt dat ie niet morst,
Het godgevallig glaasje in
Voor vaderland en dorst,
Voor vaderland en dorst.

Wie Neêrlandsch geld in ’t laatje vloeit
Door reuzenknoeierij,
Wiens hart voor contrabande gloeit
Is goochemer dan wij.
Hij leeft met ons vereend van zin,
Maar als tie even dorst,
Verpatste ie voor woekerwinst
Zijn vaderland en vorst,
Zijn vaderland en vorst.

Wie Neêrlandsch graan expres verknoeit
Uit laffe pesterij,
’t Met petroleum besproeit
Is grooter schurk dan wij.
Hij gunt niet aan een arm gezin
Waar ’t varken nu mee morst,
Hoe draait zoo’n vent de bak niet in
Voor vaderland en vorst,
Voor vaderland en vorst.

Wie Neêrlandsch bloed in d’ aderen vloeit
Voor de neutraliteit,
Wiens hart voor d’ oorlogsleening gloeit
Dokt net zoo graag als wij.
Hij stopt met ons vereend van zin,
Met onbeklemde borst,
Zijn laatste cent de schatkist in
Voor vaderland en vorst,
Voor vaderland en vorst.

Wie Hollandsch bloed door d’ aderen vloeit
Van zachten dwang nog vrij,
Wiens hart voor d’ arme Belgen gloeit
Die helpen mee als wij.
Hij stilt met ons vereend van zin
Den honger en den dorst,
En wenscht het Belgisch volksgezin
Zijn vaderland en vorst,
Zijn vaderland en vorst.