En van de tijd dat ik in dienst ben geweest,
Komt een herinnering me vaak nog voor de geest,
Daar op de hoek, daar stond een klein café,
En daar was het regimenten sjokke mee.
De dochter van de kastelein,
Die hele mooie Madelein,
Ja die sloeg ieders hoofd op hol
En iedere avond zat ’t cafeetje vol, hartstikke vol.
We dronken met plezier,
Een borrel en een bier
En riep van tijd tot tijd ‘Kom jij eens even hier!’
Refrein:
O Madelein, O Madelein
Jij met je blonde haren,
O Madelein, je bent mijn openbaring
En ik verga van liefde en van smart
Ook een soldatenhart is niet van steen.
O lieveling, o lekker ding,
Wil jij de mijne zijn, wil jij voor eeuwig zijn
De commandant van ’t ledikant.
O Madelein wil jij de mijne zijn,
O Madelein, O Madelein , O Madelein
Als de troep ’s morgens uit marcheren gaat,
En Madelein daar in de deuropening staat,
Dan gaan alle koppen naar één kant,
Tot ergernis van onze sectie commandant.
Hoe dikwijls heb ik het niet gezegd:
‘Houw G.V.D. die koppen recht!’
En toen het zo niet langer kon,
Slingerde hij ze allemaal op de bon, op de bon.
Hij deelde straffen rond,
Ze kregen het volle pond.
En ’s avonds in de petoet ging het van mond tot mond:
Refrein
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.