Met dank aan Riek Kooistra en Peter Scholte voor het insturen van de tekst
Op de zacht vergulde golfjes,
glanzend in de zomerzon,
danst een vrolijk vissers scheepje,
of ’t niet langer wachten kon.
’t Wap’rend vaantje hoog in top,
koos het eindeloos ruime sop.
“Heerlijk”, riep het blonde knaapje,
“Voor het eerst met vader mee.
Heerlijk met U rond te zwerven,
over ’t water van de zee.
Altijd, altijd, vader mijn
altijd wil ik bij U zijn.’
Stormen beuken op ’t ranke scheepje,
nimmer zag het meer de ree,
met de blonde knaap in d’ armen,
zonk de vader weg in zee.
Altijd, altijd, knapelijn,
moogt ge nu bij vader zijn.
