Home / Liedjes / Peter Olie

Peter Olie

Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Peter Olie is een rakker,
bijdehand en altijd wakker.
Aan zijn vriendjes aan de kaden,
toont hij graag zijn heldendaden.

Met wilde haren, rode konen,
zal hij weer een kunst vertonen.
Hij zal nu eens laten blijken,
dat hij op een schip durft kijken.

Maar hij duikelt in het water.
Als hij bovenkomt, veel later,
heeft hij geluk. Hij grijpt kordaat
een oliekan van de ‘Automaat’.

Wind en stroom voeren hem mee
over de eindeloze zee.
Zonder eten, zonder drinken,
altijd bang dat hij zal zinken.

Eindlijk drijft hij naar een strand,
en zo komt hij dus aan land.
En daar zit de kleine man,
met zijn petroleumkan.

Dan loopt hij door het dorre gras,
naar het veilig struikgewas.
Peter meent daar iets te horen,
en hij schrikt als nooit tevoren.

Achter hoge palmenbomen
ziet hij boze mannen komen.
Zwart als roet, met scherpe speren.
Hoe kan Peter zich verweren?

Hij moet mee naar koning Ojo.
Die spreekt tot zijn mannen: ‘Mooi zo,
ik eet hem op dat kleine knaapje,
daadlijk na mijn middagslaapje.’

En hoe Peter huilde om zijn lot,
de mannen stopten hem in een pot
Om hem als een kip te bakken
op een vuur van dikke takken.

Wat een geluk voor onze guit:
het hout is nat en het vuur gaat uit.
En Peter vraagt de zwarte man
om zijn petroleumkan.

Hij krijgt de kan en keert hem om.
Ja, Peter is nog niet zo dom!
Als door de olie het vuur gaat branden,
klappen de zwartjes in hun handen.

De kleine man die zoiets kan,
mag dan direct weer uit de pan.
Ter ere van die wonderbrand,
wordt hij koning van het land.

Er wordt voor onze kleine man
een vlot gebouwd dat varen kan.
Dan drijft hij weer op open zee,
en ook de oliekan gaat mee.

Dagenlang is hij aan het varen,
en moe van het in de verte staren,
tot hij eindelijk in het verschiet
een grote Essotankboot ziet.

Die boot heeft hem met volle kracht
naar Nederland terug gebracht.
Daar wachten hem zijn Pa en Ma
en zijn vriendjes aan de ka.

Peter kan nu vele uren
vertellen van zijn avonturen.
En telkens tot besluit,
roept Peter lachend uit:

‘Die oliekan zal ik bewaren.
Hij redde mij van veel gevaren.
En mijn beste vriend voortaan op straat
Is de olieman van de ‘Automaat’.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten