Met dank aan Ingrid Ouwerkerk voor het insturen van de tekst
Sta ik in ’t donker van de nacht Zo eenzaam op een verre wacht, Dan denk ik: zou de liefste mijn Mij altijd trouw gebleven zijn? Dan denk ik: zou de liefste mijn Mij altijd trouw gebleven zijn?
Toen ‘k als soldaat ben uitgerukt, Heeft zij zo teer m’ aan ’t hart gedrukt; Een roos mij op mijn hoed gehecht, En wenend mij vaarwel gezegd. Een roos mij op mijn hoed gehecht, En wenend mij vaarwel gezegd.
Zij mint mij nog, zij meent het goed En daarom ben ik welgemoed. Mijn hart klopt warm in koude nacht, Daar ’t trouwe liefde heeft herdacht. Mijn hart klopt warm in koude nacht, Daar ’t trouwe liefde heeft herdacht.
Daar slaat de klok, en van mijn post Word ik alweer afgelost. Slaap wel in ’t stille kamerkijn En droom eens van de liefste dijn. Slaap wel in ’t stille kamerkijn En droom eens van de liefste dijn.
