Met dank aan Albert Jagt voor het insturen van de tekst
Uit de donk’re bergenkloven treedt een witte meisjesstoet en zij brengen ver van boven bruid en bruidegom een groet. Ja, wij groeten alle vrienden zetten onze wand’ling voort, langzaam plechtig gaan wij verder zoekend naar een vreedzaam oord.
Bruidspaar als deez’ blijde morgen moog’ uw verder leven zijn, zonder kommer, zonder zorgen als deez’ lente zonneschijn. Moog’ ge onder scherts en liefde door dit aardse leven gaan zonder dat de smart u griefde staat u deze heilwens aan?
Onze god stort zijne zegen op ons mensdom ruimschoots uit, heel de aarde lacht ons tegen u, o bruidegom en bruid. ’t Is een blijk van licht en vreugde als de lente eens zo schoon in deez’ witte meisjeskleding siert de deugd altijd haar kroon.
En nu brengen w’ onze wensen en nu brengen w’ onze groet, liefde woont steeds in uw harten strooien bloemen aan uw voet. ’t Is een blijk van licht en liefde dat eenmaal nog zege praalt, dat gewis zal zegevieren als het kwaad ten afgrond daalt.
Naar de donk’re bergenkloven keren wij met blij gemoed, nogmaals brengen wij van boven bruid en bruidegom een groet. Ja, wij groeten alle vrienden zetten onze wand’ling voort, langzaam, plechtig gaan wij verder keren weer naar ’t vreedzaam oord.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
