Met dank aan Marc Blokland (†) voor het insturen van de tekst
M’n zuster Angeline was een meid van melk en bloed Ze was de achttien nauwelijks gepasseerd Toen heeft ze op een dag de ware Joseph eens ontmoet Die haar het kussen wellicht heeft geleerd Zij is zich gaan verloven en nu na een jaar of vier Aan alles komt een einde volgens mensenheugenis Want gist’ren heeft hij plotseling de verloving uitgemaakt Dat heeft ons Angeline en haar moeder zwaar geraakt
Refrein: Wat heb je nou gedaan met Angeline? Wat heb je met die arme meid gedaan? Vanmorgen ging ze met twee bruine kijkers nog van huis Vanmiddag komt ze plotseling met twee blauwe ogen thuis Wat heb je nou gedaan met Angeline? Wat heb je nou met die arme meid gedaan? Gist’ren wou je haar nog trouwen En hoe kom je toch zo dom Maar nu ’t puntje bij het paaltje kom Nou gaf je haar de bons Wat heb je nou gedaan met Angeline?
Maar eindelijk kwam mama er aan zo dreigend als een spook Riep, straks is er geen vuiltje meer aan de lucht In de éne hand de koekepan, in de andere hand de pook Zodra ‘k dat zag, toen nam ik direct de vlucht Ik vloog meteen de trappen op toen volgde er weldra Een vuistslag op de zolder, eindelijk riep mijn zwager ja! Ik zal je dochter trouwen hoor, maar geef me dan eens vlug Mijn tanden en mijn kiezen en mijn halve oor terug D’r moeder riep je komt niet zo gemakkelijk van me af Nu zal je Angelientje lekker trouwen voor je straf
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
