Wie zie ik daar?

Wie zie ik daar, wie zie ik daar
Wie is die blonde dame
Die ken ik toch, die ken ik toch
Waar waren wij tesamen
Ja ik herrinner het me weer
Ik ken haar nog van school
Herkent U me niet meer?
U weet het niet, U weet het niet
Maar het is wel in orde
Ik ben al in de eerste klas verliefd op U geworden
Ja het is beslist geen mop
‘k Zat in de laatste bank, vlak naast die sproetekop

Ik was dat schrale bleeke ventje
Die snoep kocht voor een half centje
Om het met liefde U te geven
Hoor even, ‘k weet meer
Herrinner U zich nog die witte
Die om het and’re jaar bleef zitten
Die vent is bankroetjé geworden
En nou zit die vrijer alweer
En kent U nog die twee vriendinnen
Die ééne vamp is binnen
Die andere kon niets beginnen
Maar is en blijft een nette vrouw
Waar zijn die tijden toch gebleven
Zo draaft een elkeen door het leven
Maar, ’t lijkt mij overgelukkig
Zoiets dat bemerkt men al gauw

Wie zie ik daar, wie zie ik daar
Wie is dat dikke knaapje?
Die kerel heb ik meer gezien
Waarachtig, ’t is mijn slaapje
Hé hoe gaat het beste vent
Herken je me niet meer, van ’t zesde regiment
Hoe gaat het toch, hoe gaat het toch
Het is een poos geleden
Dat we in de mobilisatietijd met hetzelfde meisje vreeën
Ja en denk eens even na
Die zelfde leuke vriend, die is nu grootmama
Ik kwam haar laatst toevallig tegen
Ze lachte maar, maar was verlegen
Ik stond te denken waarom lacht ze
Toen dacht ze aan jou
Zeg, denk je wel eens aan je kuchie
En aan de ransel op je ruggie
En snert en rats en bruine bonen
Die dingen vergeet je niet gauw
Ik droom nog wel eens van die dagen
Toen we op de strozak lagen
Toch hadden wij nog niets te klagen
Och kameraad waar blijft die tijd
Ik denk met eerbied aan de mensen
Die nu bewaken onze grenzen
Je helpt ze ’t allerbeste wensen
Met veel dank voor hun trouw en beleid