‘s Zomers buiten

’s Zomers gaan de stadslui rusten
Aan het strand of op de hei.
Om ’n beetje op te knappen
Van hun zakendoenerij;
Voor hun lange gespaarde duiten
Gaan ze in ’n goed pension;
Boomen, bosschen, duinen, velden,
Water, bloemen, lucht en zon,
Want o, ’t is zoo heerlijk zomers buiten!

’s Morgens bij ’t ontbijt ’n eitje
Met rookvleesch zoo zout als brem,
Thee die al een uurtje kookte,
Boterhammen, kaas en jam.
Aan de koffie een kroketje,
Biefstuk van den and’ren dag,
Opgebakken met wat boter,
Die naast de margarine lag.
Maar o, ’t is zoo heerlijk ’s zomers buiten!

’s Maandags regen, Dinsdags regen,
’s Woensdags sterf je van de kou;
Donderdags verbrandt de zon je
Lig je van de hitte flauw.
Vrijdags waai je van de sokken,
Zaterdags dan knapt ’t op.
Als het Zondags lekker weer is
Heb je krampen in je kop.
Want o, ’t is zoo heerlijk ’s zomers buiten!

Zand en stof in al je kleeren
In je hemd en onderbroek.
Vliegen, muggen en muskieten,
Jeuken, wrijven en gevloek.
Water drinken, buikpijnkrampen,
Rennen naar het kabinet;
Wringen, krimpen, deur gesloten,
Altijd is dat ding bezet.
Want o, ’t is zoo heerlijk ’s zomers buiten!

‘Morgens loopen, ’s middags loopen,
’s Avonds loopen wat je ken,
Om maar frissche lucht te happen
Loop je tot je stapel bent.
Lekker in het gras gaan liggen,
Heel ’t groepje wordt gekiekt,
En dan merken dat je Opa
In iets ligt, dat leelijk riekt.
Want o, ’t is zoo heerlijk ’s zomers buiten!

Als de duiten zijn gevlogen
Als ze weer naar huis toe gaan,
Komen ze met zomersproeten
En met bruine handen aan.
Ondanks al hun narigheden,
Hun ellende en geween
Geuren ze nog met hun reisje,
Zeggen ze aan iedereen:
,O o, ’t is zoo heerlijk ’s zomers buiten!