Austin Princess 2200

Ik denk dat weinig Nederlanders hem nog zullen kennen. Een Brits, zeg maar Austin product uit de jaren Thatcher toen British Motor Corporation omgedoopt werd naar British Leyland. Deze Princess heette bij de introductie in 1975 Austin en werd later omgedoopt tot Princess als merknaam.

Waarom herinner ik mij deze auto zo goed? Dat zal ik u vertellen. Ik meen mij nog te herinneren dat in die periode in het KNAC Magazine, ja, de sjiekere tegenhanger van de ANWB, een oproep werd gedaan aan leden. Bedoeling was om leden met een Princess 2200 van de importeur geselecteerde Rode Kruis-leden naar een jubileumbijeenkomst in Landgoed Groenendaal in Bloemendaal te vervoeren, waar ook Prinses Margriet aanwezig zou zijn. U begrijpt, een paar dagen met een Princess 2200 rijden sprak mij natuurlijk erg aan. En zo geschiedde het. Ik zal u de details besparen, maar ik zat wel aan tafel met Prinses Margriet. Dat dan wel.

Maar terug naar de auto. Je zag ze niet zo veel, maar ik kende hem uit de showroom van de toenmalige dealer in de Parkstraat in Den Haag. Aparte auto die echter niet zo betrouwbaar was heb ik mij later laten vertellen door Henk van Wely, ook een Hagenaar, die destijds bij British Leyland werkte in Gouda, maar dat terzijde.

De Princess had een hele apart wigvormig design. Inderdaad zeer apart voor die tijd. Lage platte neus met oplopende lijnen voor wat betreft de rest van de carrosserie. De ruimte in het interieur was vorstelijk. “Uw woning op de weg” schreven ze in de folder zonder enige gêne. En het werd nog serieuzer. “Met als stoelbekleding een zacht hoogpolig velours, zoals u het zich in uw woonkamer niet beter kunt wensen. Stoelen om desgewenst behaaglijk in achterover te leunen, dankzij de verstelbare rugleuning voorzien van armsteunen”. Tja, dat klonk mooi, maar het dashboard zag er toch wat onsophisticated uit, ondanks de nephoutaccenten. Het was het net niet.

De Princess reed zeer comfortabel, alleen weinig Nederlanders zullen er van genoten hebben, want een verkoopsucces werd hij niet. Het was ook het einde van het Britse auto-imperium. Zóóóó jammer, maar helaas.