VW Kever 1300

Als ik er over nadenk is de Volkswagen Kever een belangrijk onderdeel geweest van mijn jeugd. Een van eerste auto’s die ik zag als peuter was de VW Kever met de bril. Kleur roestbruin en inderdaad met het ovale achterruitje met de spijl ertussen. Een model dat eigenlijk nooit wezenlijk is veranderd. In die jaren met die chromen flapjes als portierhendels, opstaand koppeling- en rempedaal en ook een opstaand gaspedaal, met een rollertje aan het eind. In de loop der jaren kwamen er wat veranderingen, maar eigenlijk veranderde de Kever nooit echt. Wat ik mij van die modellen nog goed herinner is dat de portieren nooit makkelijk dichtvielen door een vorm van vacuümsluiting. Achter het stuur zag je nooit waar de auto van voren of van achteren ophield, dus inparkeren zonder schade was nauwelijks een optie. De pedalen zijn in alle versies altijd opstaand gebleven, behalve het gaspedaal overigens.

Het geluid uit de uitlaat is altijd herkenbaar snerpend gebleven en de wegligging met de motor achterin altijd bedroevend. De contactsleutel was altijd in de vorm van een opengewerkt VW logo, in het begin staand en later liggend. Kenners zullen begrijpen wat ik bedoel. Forse bumpers rondom met altijd parkeerschade. Heel herkenbaar in die tijd en nu levensgevaarlijk was de kattenbak achter de achterbank waar veel kinderen uit de jaren ’60 zorgeloos zaten, al zwaaiend naar de achterliggers. Tja, zorgeloosheid was heel typerend voor die tijd. Maar de Kever ging met zijn tijd mee, dus er kwam achterruitverwarming, een set hoofdsteunen, veiligheidsgordels, maar het Kever-karakter bleef.

In de laatste modellen heb ik nog vaak gereden en meegereden. Mijn schoolvriend Jaap Graswinckel, ik moet eigenlijk zeggen Jonkheer Graswinckel, die zijn titel in een onbewaakt ogenblik ooit schriftelijk aan mij heeft overgedragen, had een Kever, waarmee we vaak naar België reden voor een paar dagen Ardennen, waar zijn ouders een huis hadden in de buurt van Durbuy. Heerlijk dat extra stalen schuifdakje. In de loop der jaren werden de bumpers steeds forser, maar ook toen bleef het principe hetzelfde. In de laatste versie verdwenen veel herkenbare zaken zoals het stuur met de halve chromen claxonring en de o zo herkenbare VW contactsleutel, met nu gewoon het logo op metaal gestanst, maar het model bleef toch in grote lijnen hetzelfde. Maar ja, aan al dat goede kwam een eind met de introductie van zijn opvolger, de Golf. Nu ook al bijna een legende, maar de Kever zal altijd de Kever blijven. Een icoon voor jong en oud!