Wever

Weven is het vervlechten van horizontale en verticale groepen draden tot textiel. Het is een zeer oude techniek waarop heel veel varianten bestaan. De draden waarmee textiel wordt geweven kunnen van verschillend materiaal zijn, zoals wol, vlas, katoen en zijde. Het weven van deze garens op het weefraam kan op twee manieren gebeuren: Voor het weven spant men een aantal draden in verticale richting parallel op. De constructie waarop dit gebeurd heet scheren. De opgespannen draden heten schering. Soms moeten deze scheringdraden (of kettingdraden) gelijmd (gesterkt) worden om meer veerkracht en weerstand te hebben tegen breuk tijdens het weven.

Tot het midden van de twintigste eeuw werden de inslagdraden met behulp van een schietspoel in het weefsel geweven. Deze schietspoel is een schuitvormig blokje, waarin een spoel met draad tijdens het heen en weer bewegen wordt afgewikkeld. Vervolgens worden één voor één andere draden haaks hierop, op horizontale wijze tussen de schering door, in het weefgetouw ingelegd.

Deze draden heten inslagdraden. Deze draden worden strak tegen elkaar aangedrukt. Door in een bepaald patroon (de binding) de kettingdraden op te tillen of te laten vallen, ontstaan ingeweven motieven. Het eenvoudigste patroon wordt gevormd door linnenbinding, platbinding, effen- of snelbinding. Hiervoor gaat de inslagdraad afwisselend over een kettingdraad, en onder een kettingdraad. De tweede inslag werkt tegenovergesteld aan de eerste. Bij meer ingewikkelde patronen gaat de inslagdraad over twee of meer kettingdraden in één keer. Patroonheiligen, de heilige Blasius Vasco) van Sebaste, (Armenië). Weven en spinnen behoren tot de oudste ambachtelijke beroepen ter wereld.