Als een schaduw gaan de jaren in een droom voorbij

Margareth Van Luttikhuizen - 30-10-2024


Auteur tekst: Onbekend
Op de melodie van: Zilveren draden tussen het goud
Ik ben op zoek naar: Tekst

Mijn moeder (1933) zong het met haar moeder net na de oorlog 40-45. Dit is een deel van de tekst:

als een schaduw gaan de jaren in een schone droom voorbij,
weet dat wij als kinderen waren…

Tekst aan het einde: nee nooit geen oorlog meer

 








Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *




1 reactie

  1. In ’n kamer zit ’n moeder met ’n foto op haar schoot
    van haar lieve kleine jongen, wreed gedreven in de dood
    In de vreemde neergeschoten en vertrapt op ’t veld van eer
    Smekend vragen moeder’s ogen:
    Nooit, nee nooit geen oorlog meer

    “Moe” zo sprak de kleine jongen, “Moe, waar blijft m’n pappie nou?
    Waarom draagt u zwarte kleren, altijd loopt u in de rouw”
    En dan streelt ze zacht z’n haren, kindervragen doen zo zeer
    en uit angst voor haar kleine jongen smeekt ze:
    Nooit, nee nooit geen oorlog meer

    Als eens alle, alle moeders om hun kind’ren gingen staan
    En als dan door ’t licht der waarheid alle ogen open gaan
    Als de doden zullen fluist’ren: “’t Is genoeg, de wapens neer”
    Dan zal heel de wereld juichen:
    Nooit, nee nooit geen oorlog meer

    Bron: https://muzikum.eu/nl/zangeres-zonder-naam/nooit-geen-oorlog-meer-songtekst

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten