
De professor at betonnen pap. Dat deed hij niet voor de lol maar voor de wetenschap.
Twee knieën knielden in het gras omdat hun baas aan het bidden was
uit de toverfluit ( uitgave jaren 55 )
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Twee knieën knielden in het gras,
omdat hun baas aan ’t bidden was.
De ene zei: ‘Het is toch wat.
Nu is het gras al weer zo nat.’
De andre klaagde: ‘Ik word ziek
En krijg beslist weer rheumatiek.’
Toen sloeg hun meester een groot kruis
En nam zijn knieën mee naar huis
Er was eens een professor
Die at betonnen pap.
Dat deed hij niet uit honger,
Maar voor de wetenschap.
Zijn vrouw stond luid te huilen
En riep bij iedre hap:
‘Ach, Hendrik, neem tenminste
Een beetje bessensap.’