Maak uw keuze
Bekijk ook
De reisgenoot
Gino Simons - 29-01-2021
| Type: | versje |
Zou graag het correcte gedicht vinden.
De reisgenoot
Wel was de school al lang begonnen nog staan er jongens voor de poort
Ze kloppen om erin te mogen,
men opent, wat ’t is ongehoord
“Zoveel te laat”, bromt de meester luidt,
“’t zijn de zelfde als altijd,
te lang gespeeld of blijven gapen, hé Jan waarom weer overtijd?”
“Ik… hij… zij…”, zo stotterde het ventje.
“En jij Piet Palings, waar kom jij zo laat vandaan?”
“Wel meester, ik heb zo lang…”
SeniorPlaza.nl
Menu
Interactie
Populair
Nieuwsbrief
Aanmelden voor SeniorPlaza algemene maandelijkse nieuwsbrief
Copyright © 2024
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Hallo Gina,
Ik vond het antwoord op je oproepje hier op deze site. Het heet iets anders, de titel is daar “de reiziger”
https://seniorplaza.nl/oproepen/de-reiziger/
Ik zet de tekst ook hier beneden voor je.
Met vriendelijke groet,
Henk.
DE REISGENOOT
Al is de school al lang begonnen
Nog staan er jongens voor de poort.
Ze kloppen om erin te raken, men opent.
Wat ! t’ is ongehoord, zo veel te laat roept luid de meester
Dezelfde klanten van altijd.
Gij Jef, waarom weer over tijd?
Te laat gaan slapen of blijven spelen onder weg?
Ons moeder heeft zich overslapen want de wekker liep niet af.
Die reden telt niet gromt de meester, het gebeurd te vaak, haast iedere dag.
En gij Sus, op broertje moeten passen, of brood gaan halen zeker?
Ik…. hij…. ons va….; stottert Suske.
Och zwijg zegt de meester kwaad.
Het is weer als gisteren, blijven spelen tot op het laatste nippertje onder weg.
En gij Frans, waarom weer over tijd ?
Och meester, ik ben nog moe. Ik heb zo raar gedroomd vannacht.
Ik deed een voetreis rond de wereld beladen met een reuzevracht.
Ik moest langs eindloze wegen, bergop, bergaf tot aan de zee.
Die zwom ik over, zonder rusten, een walvis nam mij haast nog mee.
Verderop zag ik Chinezen, Kaffers, Eskimos.
Ik wou juist naar de Noordpool trekken.
Sta op, t’is tijd riep moe toen boos.
Ik schrok werd wakker, ging mij kleden.
Ik heb zo veel gegaan dat ik met de allerlaatste moeite tot in de school nog ben geraakt.
Zo, zo, zegt de meester, nog twijfelend of hij daar geloof mag aan slaan.
En gij Jan, waar komt gij nog zo laat vandaan?
Jantje weet niets meer te bedenken, noch broertjeslast, familiefeest en zegt wanhopig, Frans bedoelend.
Ik? ik ben met hem op reis geweest.