De schoenenpoetser

1 reactie

1. Henk Frikas

   21 september 2012 om 22.07

   Heb u hier iets aan?

   Hij woont in een krot aan de rand van de stad
   Hij heeft aan zijn voeten nooit schoenen gehad
   Hij loopt langs de straten, en zoekt naar wat werk
   En als het wat laat word, slaapt hij in een kerk
   Aan andermans schoenen verdient hij zijn geld
   Wat hij elke avond zorgvuldig steeds telt
   Hij poets en hij wrijft tot ze glimmen als goud
   ‘t zijn schoenen van anderen waar hij zo van houd

   Hij is de schoenenpoetser van Santiago
   Zijn hele leven loopt hij daar al langs de straat
   Hij is de schoenenpoetser van Santiago
   Van ‘s morgens vroeg jaar in jaar uit
   tot ’s avonds laat

   het was op een avond, toen zei er een heer
   je krijgt nu mijn schoenen ik moet ze niet meer
   ik wil niet meer rijk zijn, ik beken nu mijn kleur
   van al mijn fabrieken word jij directeur
   het antwoord was nuchter, hou jij maar je geld
   ik heb in mijn leven nooit guldens geteld
   Ik poets liever schoenen, hou jij je fabriek
   en als ik wil slapen, dan in een portiek

   Hij is de schoenenpoetser van Santiago
   Zijn hele leven loopt hij daar al langs de straat
   Hij is de schoenenpoetser van Santiago
   Van ‘s morgens vroeg jaar in jaar uit
   tot ’s avonds laat
   Hij is de schoenenpoetser van Santiago
   Zijn hele leven loopt hij daar al langs de straat
   Hij is de schoenenpoetser van Santiago
   Van ‘s morgens vroeg jaar in jaar uit
   tot ’s avonds laat