Een volks refrein

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

1 reactie

1. Jan van der Zee

   4 oktober 2024 om 15.48

   In âld lietse yn in ny kleetse wòrden
   G. Knop

   1 Myn âlde Ta sei lest tsjin my:
   “Ik wit in goeie famd for dy,
   Dir moste mar mei trouwje”. ) bis

   2 “It wachtsen dorret nû lang genôch,
   Gin nei dyn famd en sprek nû ôf,
   Wannear geest mei hjar trouje”. ) bis

   3 “Myn famd”? sei`k da,”`k Wit nerges fan,
   Ik hab noch noait in famke hawn,
   En nû mot`k só mar trouje”! ) bis

   4 “Myn jonkje”, sei myn Ta tsjin my,
   “Ik hab in famke socht for dy,
   En dir mostó mei trouje”. ) bis

   5 “Och Ta, sei`k da,”Wol Ta net gean,
   Ik dûr gyn frouljû yn`d eagen sjean,
   Noch folle minder trouje”. ) bis

   6 Us Ta gong dalik dirop út,
   En stapte rocht nei Lysbet Pût,
   Want dirmei most ik trouje. ) bis

   7 “Wol ja”, sei Lysbet,”`k Bin net bang,
   Lit him mar komme,`k wachts allang,
   En wol, wol graech rys trouje”. ) bis

   8 Nû waes ‘r niks mear oan to dwean,
   Of`k wou of net, ik most nû gean,
   En freie hjar to troujen. ) bis

   9 Dir stong ik for myn famd hjar hues,
   En tocht, ik wou, hja waes net tues,
   Só bang bin ik for troujen. ) bis

   10 Ik hie gyn droege tried oant liif,
   As`k sei tsjin Lysbet, do wòst myn wiif,
   Us Ta wol, dat`k dy trouje. ) bis

   11 “Kom diryn”, seise,”Set dy dêl,
   Gin nei de âlde en fortêl,
   Dasto mei my wost trouje”. ) bis

   12 De âlde chou in stoel by`t fjur,
   En `k spriek mei him wol oer it ûr,
   Altyd mar troch fan troujen. ) bis

   13 As d’âlde klok sloech njoggen ûr,
   Da sei de âlde, dat`t bêddtiid wûr,
   Mar net for hwa wou trouje. ) bis

   14 Myn Lysbet schou hwat tichterby,
   Ik fong dat wol hwat errich fry,
   En se,:”Is dat nû troujen”? ) bis

   15 “Ei, mâlle jonge”,sei se da,
   “Dir moste krek in famd for ha,
   Want erder kanst net trouje. ) bis

   16 Hja koom sò akelich tichterby,
   Dat`k tocht, wat wol dy famd fan my,
   Wol se nû al mei my trouje? ) bis

   17 `t Sweet briek my út, ik kû net mear,
   Ik wol nei hús to,`k bin so near,
   Dat komt fan al dat troujen. ) bis

   18 Da sei se in word, dat`k net forstong,
   Mar`k ljouw, dat se my in ezel fong,
   En toch wou se mei my trouje. ) bis

   19 “Och Lysbet”,sei`k,”Ik kry pin yn`t liif,
   Myn tong wordt yn myn mule stiif,
   `k Bin toch só bang for troujen”. ) bis

   20 “Ast bang bist, seise en gong stean,
   Dan most mar gau nei dyn mim to gean,
   Hast gyn forstân fan troujen. ) bis

   21 Noch noait hab`k flein as op dy jong,
   Noch noait só moai ús húske fong,
   Noait gin ik wer út troujen ! ) bis

   In âld lietse yn in ny kleetse is een vertaling in het Schylgers uit het boekje; “De oude Tijd” 1873 blz.230(zie ook archief nummer 401) Liederen en dansen uit West-Friesland door B. Veurman en D. Bax blz 136 Deelman 39, v. Hitchtum 305,Boekenoogen 7769, Groen pg.10, Kunst 1920-6/1938-pg.20. Ook komt dit lied op Terschelling voor onder de titel: Jan en Betje, en De beschroomde jongeling, en eenmaal als ‘Myn fader zei laatst tegen my’.

   Het woord Ta wordt zowel in het Westers, als in het Meslânsers en ook in het Aasters gebruikt. Maar de versie: Wat mien ode hait zei, komt waarschijnlijk door “import” (invloed van de Wal) In de versie van Jort Spanjer zijn veel woorden in het Aaster dialect gebruikt. Barteling pg.55-57, in “Twents volksleven,Liederen en dansen, waarbij staat: Als mien vare zèè lest teggen mièj’ de Haan schrijft: Een volksversie in Terschellinger Fries, vermengd met Nederlandse en ook Saksiche elementen, zie v.d.Molen in Volkszang pg.42. Hij schrijft: “De erotiek van de voorlaatste strofe is nergens zó aangetroffen. Dit is niet juist.

   Zie de gevonden teksten in Terschellinger schriften, hierbij zijn tekstverschillen in dit lied met als uitersten: Myn lytse pink dy stie so stiif, We dieën wat mei s’n tweien*; wat toch wel aardig afwijkt van de titel in het schrift van Reinetta Pals: “De beschroomde jongeling”! Zie onder de Groene Linde dl.3.pg.75,(echter zonder vermelding van de opnames van Jaap Kunst op Terschelling!) Dit lied is uitgebreid onderzocht door Prof. dr. Louis Peter Grijp, bijzonder onderzoeker orale cultuur-liedcultuur van het Meertens instituut voor onderzoek en documentatie van Nederlandse taal en cultuur te Amsterdam, Hoogleraar in de Nederlandse liedcultuur van heden en verleden aan de Universiteit Utrecht, afd. muziekwetenschap. In 2003 zijn nog verschillende Terschellinger gegevens met Grijp uitgewisseld in verband met vergelijkingen uit Groningen en Drente, Noord en Zuidnederlandse redacties, waarbij het genoemde woord “Ta” (vader) erg opviel in de gebruikte dialecten.

   zie ook Driemaandelijkse bladen dl.1 pg.38 Uit het boek N. Ned. Volksliederen en dansen, van Jaap Kunst uit 1917, met op het kaft geschreven: B.van der Veen 24-2-1917; Hierin werd een handgeschreven blaadje van dit lied gevonden met maar liefst 27 coepletten ! met als titel:”Siemenmânj oet vrijen” Zie ook ’t Daghet in den Oosten jrg.1889 en 1890 pg.94 De oude tijd pg.230 Wouters en Moorman pg.296 J.A. en L. Leopold pg.548 D.J. van der Ven pg.232 Van vrijen en trouwen op ’t boerenland pg.31 en een los blaadje uit A’dam van Vislaake. Fersen:G.Knop pg.51