Ik weet de titel niet.
Mijn oma zong vaak het liedje over de tjitjak en daarna zei ze meestal ook dit versje op.
Ik hoop dat iemand enig idee heeft…
mijn oma is onlangs overleden en ik wil graag een boekwerk over haar leven maken.
Versje gaat over een vrouw die op een berg woont. Ze was nogal lelijk en niet zo netjes. Er komt ook iets in voor als ‘mien hazelip’.
Ik vond het een ondeugend liedje, als klein kind…
Met deze reactie is een bijlage meegestuurd. SeniorPlaza stuurt deze per e-mail aan de betrokkenen: 0503-bh-Wat-brand-1.jpg
Het hagedisje wordt hier ook genoemd. In de bijlage een liedje over de bergen dat gaat over de liefde.
Kokkie had haar hele leven
1 Kokkie had haar hele leven,
In de dapur doorgebracht.
Waar ze niets dan aan eten koken,
Kentang, sajur en sambal dacht.
In het begin was Kokkie pienter,
En de njonja heel tevree,
Maar toen Kokkie oud ging worden,
Wist ze niet meer wat ze dee.
2 In de soep vond men haar haren,
In de sajur een kakkerlak,
In de sambal, gossie myne,
Eens de staart van een tjitjak,
En de njonja, heel verbolgen,
Sprak:”`t oude mens wordt wel wat vies”,
En ze viste uit de souskom,
Kikkie’s laatste holle kies.
3 En toen Kokkie oud ging worden,
Kreeg Kokkie haar lepas,
Omdat ze voor haar makkelijk baantje,
Toch al niet meer laku was.
Eenzaam stierf zij in de kampong,
Niemand had meer kassian,
En nu ligt doe oude nene,
Begraven op de kuburan.
noot:
uit het schrift van: T. Krul-Koens
dapur = keuken, kentang = aardappelen, sajur = groente,
njonja = mevrouw, titjak = soort hagedisje, lepas = ontslag,
laku = niet goed meer, kassian = medelijden, nene = oude vrouw, kuburan = kerkhof.
Capella
Met deze reactie is een bijlage meegestuurd. SeniorPlaza stuurt deze per e-mail aan de betrokkenen: 0503-bh-Wat-brand-1.jpg
Het hagedisje wordt hier ook genoemd. In de bijlage een liedje over de bergen dat gaat over de liefde.
Kokkie had haar hele leven
1 Kokkie had haar hele leven,
In de dapur doorgebracht.
Waar ze niets dan aan eten koken,
Kentang, sajur en sambal dacht.
In het begin was Kokkie pienter,
En de njonja heel tevree,
Maar toen Kokkie oud ging worden,
Wist ze niet meer wat ze dee.
2 In de soep vond men haar haren,
In de sajur een kakkerlak,
In de sambal, gossie myne,
Eens de staart van een tjitjak,
En de njonja, heel verbolgen,
Sprak:”`t oude mens wordt wel wat vies”,
En ze viste uit de souskom,
Kikkie’s laatste holle kies.
3 En toen Kokkie oud ging worden,
Kreeg Kokkie haar lepas,
Omdat ze voor haar makkelijk baantje,
Toch al niet meer laku was.
Eenzaam stierf zij in de kampong,
Niemand had meer kassian,
En nu ligt doe oude nene,
Begraven op de kuburan.
noot:
uit het schrift van: T. Krul-Koens
dapur = keuken, kentang = aardappelen, sajur = groente,
njonja = mevrouw, titjak = soort hagedisje, lepas = ontslag,
laku = niet goed meer, kassian = medelijden, nene = oude vrouw, kuburan = kerkhof.
Capella