Weet je wat ik heb gezaaid
in mijn tuintje in de zon
Ik wed dat je het toch niet raadt,
hoe je het ook verzon,
Moeders naam in sterrekers
Ik hoop dat je het lezen kunt
M en O en E en S
MOES en dan een punt.
Hallo Hester,
Kan het misschien een aangepast gedicht zijn dat je zoekt?
Dat in de laatste regel ‘zijn doopnaam’ is vervangen?
Hier beneden het enige dat ik heb kunnen vinden met de gegevens die je hebt vermeld.
Met een vriendelijke groet,
Henk.
Een diep verdriet dat ons is aangedaan
kan soms, na bittere tranen, onverwacht
gelenigd zijn. Ik kwam langs Zalk gegaan,
op Paasmorgen, zéér vroeg nog op den dag.
Waar onderdijks een stukje moestuin lag
met boerse rijtjes primula’s verfraaid,
zag ik, zondags getooid, een kindje staan.
Het wees en wees en keek mij stralend aan.
De maartse regen had het ’s nachts gedaan:
daar stond zijn doopnaam, in sterkers gezaaid.
(uit ‘Vijf vuurstenen’ 1974, Ida Gerhardt)
Gerelateerd:
Moeders eigen jongen Wat ben je nog kleinMijn lieve schat.En och, wat zie je bleek!Zoo…
Moeders verjaardag Morgen is het feest zo klonk het uit hun mondTerwijl ze hun…
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Weet je wat ik heb gezaaid
in mijn tuintje in de zon
Ik wed dat je het toch niet raadt,
hoe je het ook verzon,
Moeders naam in sterrekers
Ik hoop dat je het lezen kunt
M en O en E en S
MOES en dan een punt.
Mijn moeder wist hem nog.
Hallo Hester,
Kan het misschien een aangepast gedicht zijn dat je zoekt?
Dat in de laatste regel ‘zijn doopnaam’ is vervangen?
Hier beneden het enige dat ik heb kunnen vinden met de gegevens die je hebt vermeld.
Met een vriendelijke groet,
Henk.
Een diep verdriet dat ons is aangedaan
kan soms, na bittere tranen, onverwacht
gelenigd zijn. Ik kwam langs Zalk gegaan,
op Paasmorgen, zéér vroeg nog op den dag.
Waar onderdijks een stukje moestuin lag
met boerse rijtjes primula’s verfraaid,
zag ik, zondags getooid, een kindje staan.
Het wees en wees en keek mij stralend aan.
De maartse regen had het ’s nachts gedaan:
daar stond zijn doopnaam, in sterkers gezaaid.
(uit ‘Vijf vuurstenen’ 1974, Ida Gerhardt)