Moeizaam keert een zwerver eenzaam weer

3 reacties

1. Siep Visser

   15 februari 2013 om 09.30

   Beste Albert Jagt,
   Bedankt voor uw reactie.
   Nu heb ik het lied compleet en dat vind ik gewoon leuk.
   Nogmaals dank, met met hartelijke groet,
2. Albert Jagt

   13 februari 2013 om 15.16

   Ik heb gereageerd op het liedje moeizaam keert een zwerver.De laatste regel is,
   vaarwel mijn schat vergeet je zwerver niet.
3. Albert Jagt

   13 februari 2013 om 15.04

   Moeizaam keert een zwerver eindelijk weer.
   Naar zijn thuis het liefste van weleer.
   Dicht bij huis verhaast hij nog zijn tred,
   en plukt voor haar het mooiste veldboeket.

   Als hij het lang verwacht moment beleefd.
   Dat hij haar weer in zijn armen heeft.
   ziet hij tranen lopen langs haar wang,
   en haar verdriet dat maakt de zwerver bang.

   Waarom huil je, doet de vreugd je pijn.
   Omdat wij nu eindelijk samen zijn,
   doen die doornen rozen jou soms pijn.
   Kom droog je tranen,laat ons gelukkig zijn.

   Nee, mijn liefste ik huil alleen om jou,
   ik beloofde jou mijn eeuwige trouw.
   Jij trok weg naar verre vreemde land,
   ik brak mijn woord, verkoos een andere man.

   Moeizaam keert een zwerver weer terug.
   Maar verloren is zijn groot geluk.
   Nog roept hij gebroken van verdriet.
   Vaarwel mijn schat,vergeet je zwever niet.