Nacht is niet boos. Als hij komt de nacht
Maakt hij de hemel open,
En veel sterren en sterretjes komen zacht
Op gouden voetjes gelopen.
Ze zijn nieuwsgierig, en naar benêe
Zouden ze heel graag komen;
Maar ze zijn bang, voor de grote zee
En voor de hoge bomen.
’t Is boven ook donker… maar zij hebben licht.
De zon gaf ze allemaal lichtjes,
Voordat hij naar bed ging; die houden ze dicht
Bij hun gouden sterregezichtjes.
Ze kijken, en lachen, en knikken goênacht,
En zeggen: ’ je moet gauw gaan slapen.’
Zij worden eerst naar bed gebracht,
Als de zon heeft uitgeslapen.
Ze wand’len boven de ganse nacht
Op hun kleine blote voetjes.
Dat doet geen pijn… de wolken zijn zacht,
En ze gaan ook maar zoetjes, zoetjes,
Ze mogen nooit leven maken; dat zou
De goede mensen hinderen…
‘k Geloof niet, dat ik ze horen zou;
Maar er zijn ook zieke kinderen.
‘k Zou heel graag eens boven gaan,
Als ‘k wist hoe daar te komen…
Vogels hebben vleugels aan,
Die vliegen boven de bomen.
Bouwen ze boven ook hun nest?
Of zou hun dat niet bevallen?
En lopen ze altijd alleen? Je zou best
Uit je open huis kunnen vallen!
Hebben je boven ook een tuin,
En bloemen… en kersen… en bijen,
Die brommen zo! – en een hoog duin,
Waar je op en af kunt rijen?
En je moeders handen, zijn ze ook zo zacht
Als ze je ’s morgens komt wassen,
En de zeep zo schuimt en een watervracht
Over je rug komt plassen?
In mijn bos woont een nachtegaal
Hebben je kleine musjes,
Die je voeren kunt? – zijn je allemaal
Broertjes… Broertjes en zusjes?
Ik krijg er haast ook een, het bedje staat klaar.
Hebben jullie allemaal bedjes?
Maar waar staan ze dan, ik zie er geen… Waar?
‘k Hou ’t mijne nu altijd netjes.
Twee, tien, twintig… altijd meer
Komen ze aangelopen…
In mijn ogen strooien ze prikkeltjes neer…
Ik hou ze niet meer open!
Tien, zes, honderd… Ik ben te moe
Om je allemaal te tellen…
Als ik wakker word is de hemel toe…
En ‘k heb nog… zoveel… te… vertellen…
Je vindt dit gedichtje op de PC in Google. Vraag desnoods eens aan vrienden.
Hier de eerste van de 7 strofen:
Kindersproke van Marie Boddaer
Nacht is niet boos. Als hij komt de nacht
Maakt hij de hemel open
En veel sterren en sterretjes komen zacht
Op gouden voetjes gelopen.
Ze zijn nieuwsgierig en naar benee
Zouden ze heel graag komen,
Maar ze zijn bang voor de grote zee
En voor de hoge bomen.
Er bestaat geen gedicht van Alice Nahon met als titel:”Nacht is niet dood”. Moet het niet zijn:”Nacht is niet boos”,d.i.een gedicht van Marie Boddaer, dat als volgt begint:
Nacht is niet boos,
Als hij komt de nacht
Maakt hij de hemel open,enz.
Titel is “Kindersproke”.
U kunt het vinden op Google.
Gerelateerd:
Ome Hein is dood Ome Hein was naar geworden van een vette varkenspoot Da'lijk was 'ie…
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Kindersproke – Marie Boddaert
Nacht is niet boos. Als hij komt de nacht
Maakt hij de hemel open,
En veel sterren en sterretjes komen zacht
Op gouden voetjes gelopen.
Ze zijn nieuwsgierig, en naar benêe
Zouden ze heel graag komen;
Maar ze zijn bang, voor de grote zee
En voor de hoge bomen.
’t Is boven ook donker… maar zij hebben licht.
De zon gaf ze allemaal lichtjes,
Voordat hij naar bed ging; die houden ze dicht
Bij hun gouden sterregezichtjes.
Ze kijken, en lachen, en knikken goênacht,
En zeggen: ’ je moet gauw gaan slapen.’
Zij worden eerst naar bed gebracht,
Als de zon heeft uitgeslapen.
Ze wand’len boven de ganse nacht
Op hun kleine blote voetjes.
Dat doet geen pijn… de wolken zijn zacht,
En ze gaan ook maar zoetjes, zoetjes,
Ze mogen nooit leven maken; dat zou
De goede mensen hinderen…
‘k Geloof niet, dat ik ze horen zou;
Maar er zijn ook zieke kinderen.
‘k Zou heel graag eens boven gaan,
Als ‘k wist hoe daar te komen…
Vogels hebben vleugels aan,
Die vliegen boven de bomen.
Bouwen ze boven ook hun nest?
Of zou hun dat niet bevallen?
En lopen ze altijd alleen? Je zou best
Uit je open huis kunnen vallen!
Hebben je boven ook een tuin,
En bloemen… en kersen… en bijen,
Die brommen zo! – en een hoog duin,
Waar je op en af kunt rijen?
En je moeders handen, zijn ze ook zo zacht
Als ze je ’s morgens komt wassen,
En de zeep zo schuimt en een watervracht
Over je rug komt plassen?
In mijn bos woont een nachtegaal
Hebben je kleine musjes,
Die je voeren kunt? – zijn je allemaal
Broertjes… Broertjes en zusjes?
Ik krijg er haast ook een, het bedje staat klaar.
Hebben jullie allemaal bedjes?
Maar waar staan ze dan, ik zie er geen… Waar?
‘k Hou ’t mijne nu altijd netjes.
Twee, tien, twintig… altijd meer
Komen ze aangelopen…
In mijn ogen strooien ze prikkeltjes neer…
Ik hou ze niet meer open!
Tien, zes, honderd… Ik ben te moe
Om je allemaal te tellen…
Als ik wakker word is de hemel toe…
En ‘k heb nog… zoveel… te… vertellen…
Je vindt dit gedichtje op de PC in Google. Vraag desnoods eens aan vrienden.
Hier de eerste van de 7 strofen:
Kindersproke van Marie Boddaer
Nacht is niet boos. Als hij komt de nacht
Maakt hij de hemel open
En veel sterren en sterretjes komen zacht
Op gouden voetjes gelopen.
Ze zijn nieuwsgierig en naar benee
Zouden ze heel graag komen,
Maar ze zijn bang voor de grote zee
En voor de hoge bomen.
VEEL SUCCES!
Ik ken het gedicht “Nacht is niet boos” maar ben de tekst kwijt. Graag van iemand de volledige tekst. Vast bedankt!
Er bestaat geen gedicht van Alice Nahon met als titel:”Nacht is niet dood”. Moet het niet zijn:”Nacht is niet boos”,d.i.een gedicht van Marie Boddaer, dat als volgt begint:
Nacht is niet boos,
Als hij komt de nacht
Maakt hij de hemel open,enz.
Titel is “Kindersproke”.
U kunt het vinden op Google.