sigaret

2 reacties

1. Ria Hoogendijk

   21 oktober 2015 om 16.32

   Grappig vers, maar het is niet het lied dat ik gehoord heb zo vlak na de oorlog in de revue “Leve de Vrijheid”.
   Toen was het een persiflage op het feit dat er in de oorlog geen sigaretten of tabak te koop waren.
   Maar bedankt.
2. Jeanne Albers

   19 oktober 2015 om 15.13

   Jetje (Kind geef mij een sigaretje)

   Jetje is door Moeder Natuur slecht bedeeld,
   Haar armen en benen zijn staken;
   Haar toet is in bulten en deuken verdeeld,
   Er is geen portret van te maken.
   Ze heeft veel valse tanden en weinig echt haar,
   En schoenen maat veertig met pijn;
   Toch heeft ze veel minnaars en dat is niet raar,
   De reden blijkt uit het refrein.

   [Refrein:]
   Jetje, Jetje, kind, geef me een sigaretje.
   Zeg me gerust wat ik daarvoor moet doen;
   Ik geef je desnoods wel een stevige zoen,
   Jetje, Jetje, geef me een sigaret.

   Jetje heeft jarenlang “Saffies” vergaard,
   Het schijnt, dat ze heeft kunnen ruiken;
   Dat die sigaretjes zorgvuldig bewaard,
   Nu goed door haar zijn te gebruiken.
   Men vecht om haar gunst en men dingt naar haar.
   Maar Jet weet wel waar hét om gaat;
   Die vurige liefde staat nauw in verband,
   Met haar voorraad pakjes piraat.

   [Refrein]

   Jet heeft aan Piet van haar voorraad verteld,
   Toen was hij gewoon niet meer te houen;
   Hij is in één ruk naar ’t stadhuis toegesneld,
   Om daar zijn Mis-Blanche te gaan trouwen.
   Door de sigaret is hij nu de sigaar,
   Zijn vrijheid vervliegt nu in rook;
   En zit ie des avonds op ’t schootje bij haar,
   Dan moet ie nog soebatten ook.

   [Refrein]