Type: | versje |
Ik ben op zoek naar een kort versje over een spookje en meer bepaald over ons kleinkind, die een spook is (lief bedoeld). Wie kent dit nog?
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Het complete versje van Marietje:
Marietje was een beste meid, maar bang verschrikkelijk bang al was het maar in de gang.
Eens zei haar moeder, hier is een kaars mijn schat ga even naar de zolder toe en haal een turf of wat.
Vlug klom Marietje de trappen op met een kaars was zij niet bang, maar boven ging het kaarsje uit en bleef zij in het donker staan, twee stapjes deed zij nog, maar oh maar oh daar viel iets op haar neer een spook een spook nu zie ik nooit mijn moedertje meer.
Haar moeder vloog naar boven toe en raad eens wat het was, het was maar een oude kous die van de lijn gevallen was en nooit was Marietje bang van spookjes meer.
Ik leerde het van mijn moeder, maar er ontbrak nog een zin en nu is het compleet.
Marietje was een beste meid, maar bang verschrikkelijk bang
Eens zei haar moeder hier is een kaars mijn schat ga even naar de zolder toe en haal een turf of wat
Vlug klom Marietje de trappen op, met een kaars was zei niet bang, maar boven ging het kaarsje uit en bleef ze in het donker staan, twee stapjes deed zei nog maar oh daar viel iets op haar neer een spook een spook nu zie ik nooit mijn moedertje meer.
Haar moeder vloog naar boven toe en raad eens wat het was, het was maar een oude kous die van de lijn gevallen was en nooit was Marietje bang van spookjes meer.
Marietje was bang
eens zei haar moe
zie hier Marie
hier heb je een kaars mijn schat
ga even naar de zolder
en haal een turf uit het vat
Marietje vloog de trappen op
met licht durft zei wel gaan
Maar boven ging het kaarsje uit
en bleef in donker staan
nog twee stappen deed zei
Maar owee wat was dat
wat viel er op haar hoofd
een spook een spook
Ach help ik zie mijn moeder nooit meer
En moeder vloog de trappen op
En denk niet dat ik jok
Het spook waarom ze bang was
Was maar een oude sok
die van de lijn gevallen was
Pas brande het kaarsje weer
Of lachend zei Marietje blij
Ik vrees geen spoken meer
Dorine, dit versje gaat ook over spoken. Ik leerde het van mijn moeder.