Dichter(es): | Roland Holst? |
gedicht van Roland Holst:
Vul de glazen grijp in de snaren en bras
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Hallo,
Onderstaand gedicht vond ik voor je op:
https://www.dbnl.org/tekst/_tir001197101_01/_tir001197101_01_0064.php
Vriendelijke groet,
Henk
Weldra
Voor niets ter wereld ooit bang dan voor Angst,
het spook dat in de hooge spiegel woont
aan het koel eind van de onbewoonde gang,
de spiegel van de leegte waar het huis
ophoudt en de nachtwind het leven hoont
Geen woord meer? Maar het zwijgen maakt het glas
leger, en nachtlucht neemt in het oud huis
zijn intrek.
En daarom dus: vul de glazen,
grijp in de snaren, schreeuw het uit, en bras,
en spring de laatste dans, de dans der dwazen,
blindelings in. Elk talmen is onwijs:
weldra zijn glazen scherven, en zijn wij
dood en voorbij.