Zonsondergang

Destiny van Veenen - 11-09-2012


Type: versje

Ik ben op zoek naar een versje over zonsondergang.








Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *




1 reactie

  1. Jan van der Zee

    Zonsondergang

    Verweg in ’t westen drijft op zee de zon
    Zijn vurige armen strekt hij uit om hulp,
    Maar dieper zinkt hij weg en mensch en dier verstilt
    Al bloed’ge tranen kleuren lucht en water.

    ’t Licht neemt al ’t leven mee en ‘k voel me zoo alleen
    Als was ’t nog voor d’eerste scheppingsdag,
    Toen duisternis lucht, land en water mengde
    Bezielde stilte was in ’t ademen God.

    Zoo sta ik vaak aan ’t strand en moeiend was ’t hart
    Haar stil doet staan, als ’t zonlicht meer bescheen
    Dan d’eind’loos droeve strijd van leven tegen dood
    En altijd weer komt den uit onbekende nacht de vader!

    Maar s’morgens, als in ’t oost de nacht trekt wegen
    ’t licht ’t leven wekt tot nieuwe strijd, dan strijd ik mee
    Voor ’t eigen leven, tegen mensch en dier tot ik
    Voor ’t laatst de zon zie ondergaan
    en eeuwig nachte geeft eeuwige vader!

    G. Knop

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten