De boerendochter

Elsje Fiedeldelsje, wat is een naam? Gewoon de dochter van Jan Fiedeldelsje!
Hele eenvoudige boeren mensen, gezien de klompjes, netjes voor het vuur.
Zo ook de eenvoudige, voor hen een koningsmaal, lekker pannenkoeken.
De dertiger jaren, crisistijd, armoede, want het meel was al te duur.

Wat zou er van hen zijn geworden, vroeg ik mij wel eens af.
Ik heb zo mijn relaties en heb dat allemaal eens nagegaan.
Die Elsje had nog twee broers, die hebben later goed geboerd.
En met die armoede en kleinburgerlijkheid was het voorgoed gedaan.

De familie woont ook niet meer hier, verhuisde naar zuid Frankrijk.
Nu, drie generaties verder, is er weer een Elsje, dochter van Jean.
Het is nu al een hele flinke meid, ziet er leuk uit, zo een die weet van wanten.
Net thuisgekomen van een rit te paard, zo zie je dat het toch raar lopen kan.

Geen klompjes meer, haar rijlaarzen staan nu voor de grote open haard.
En in de grote keuken is men bezig met de voorbereidingen voor het banket.
Ze heet nu ook geen Elsje meer, maar Elyse Fie de del jeu, een mooie naam.
Een stuiver rolt heel raar zegt een oude spreuk, en zo is het maar net.

Jean Fie de del jeu, heeft in zijn kluis, verscholen achter het schilderij van Jan.
Een kistje staan, een soort van relikwie, erin zitten een paar klompjes half versleten.
Het zijn, je snapt het al de klompjes van Elsje, dochter van over, over grootvader Jan.
Jean draagt het hart niet hoog, wil zijn eenvoudige afkomst ook niet vergeten.

En eens per jaar, zo als de gure herfst zijn intrede heeft gedaan is het groot feest.
Dan is de pannenkoekentijd, met suiker, stroop of jam, dan is het schransen!
Ja, allemaal, ook het hele personeel, zo heerlijk bij de grote open haard.
Zij krijgen dan ook een bonus mee naar huis, muziek erbij en lekker dansen.

Je hoort zo vaak van emigranten die Hollandse avonden organiseren.
Dat is de ware Hollander, met nog echt, oud gedegen Hollands bloed.
Dat gevoel nu heeft ook Jean, hij gaat er voor en wil het vast nooit missen.
Dat je na zoveel generaties zoiets nog in ere houdt dat doet je goed.