Home / Verhalen / Geluk mag je hebben, of niet

Geluk mag je hebben, of niet

Met dank aan Ivan Grud voor het insturen van de tekst


Net toen ik kwam aanlopen bij mijn stamcafeetje zag ik dat Cor de taxichauffeur naar binnen stapte. Cor is een chauffeur die voor zich zelf rijdt en dus zoveel mogelijk uren moet maken. Een auto hiervoor heeft hij op krediet met een hoge aflossing, dus ga er maar aan staan. ‘Goedemorgen Cor.’ ‘Morgen Ivan’ zei Cor ‘komt er even bij zitten. Ik heb nu weer wat achterlijks meegemaakt moet je kijken.’ Hij vouwde de krant welke voor hem lag op tafel open. En vervolgens wees hij mij op een artikeltje met als kop: ‘Behulpzame man krijgt tienduizend euro.’ Het artikel ging over een automobilist die de zoon van een Sjeik een lift had gegeven naar de Maasvlakte naar zijn vaders jacht dat daar afgemeerd lag. ‘Ik heb die klootzak in auto mijn gehad.’ Toen ik hem ongelovig aan keek, zei hij heel serieus, ‘echt eerlijk Ivan, geen woord gelogen.’ Joop bracht ons de koffie met het speculaasje, en kwam er even bij zitten.
Cor ging verder met zijn relaas. ‘Het kwam zo, ik kreeg op zondagmorgen om even over drieën een oproep om twee passagiers op te pikken in de seksclub ‘Het Barbeeltje.’ Je weet wel dat ding daar naast de grote weg naar Dordrecht. Ik er naar toe. Ik stond nog maar net stil op de oprit of de deur ging open en daar kwam een Arabier compleet met hoofddoek en een dergelijk Mekka band erom naar buiten. Het viel mij op dat hij eerst goed de omgeving bekeek, nou viel dat niet mee want het was knap donker. Ze hadden namelijk de buitenverlichting uitgedaan. Sluitingstijd dacht ik. Even later komen er twee van die deurbrede portiers naar buiten die tussen hen in een tweede Arabier ondersteunden of liever droegen hem. Lazarus? informeerde ik, als hij maar niet mijn wagen onderkotst.’ ‘Nee, hoef je niet bang voor te zijn’ grinnikten die twee. Op dat moment zag ik dat die vent zijn snikkel buiten zijn broek hing. Ik vroeg: ‘kan je dat apparaat even terugstoppen.’ ‘Ja, dat doet zijn maat zo wel even.’
En ze keilden hem zo op de achterbank. ‘Waar moeten ze heen?’ vroeg ik nog. ‘Naar de Maasvlakte, daar ligt een boot, die ene vent weet waar en die spreek wat Engels’ aldus de portiers. ‘Mooi ritje dacht ik nog, kan ik wat verdienen, het was al niet veel die nacht dus ik kon het goed gebruiken.’
Ik op weg met die twee. Na verloop van tijd vroeg ik aan die ene gozer die bij de tijd was, ‘You friend to much drinking?’ Stilte. ‘Many girls hey?’ Weer geen antwoord, dus ik weer ‘He is very quiet isn’t.’ Na enkele minuten verder gereden te hebben zeg die gozer ineens, ‘Dead, he is dead.’ Ik schrok mij de pleuris. Een dooie in mijn wagen dat kost mij mijn vergunning als ik aangehouden word. Waarop een grote kans bestond. Zeker op die stille Maasvlakte. Dus op de Waalhaven zet ik mijn wagen langs de kant, daar waar de binnenschepen liggen, en ik gil tegen die Arabier, ‘out!’ Maar hij bleef mooi zitten. Ik trek het portier open aan zijn kant en zeg, ‘out please.’ Hij wilde niet, maar ik trok hem aan zijn arm er uit. Ik samen met die gozer die dooie uit de wagen trekken. Wat niet meeviel, want hij gaf uiteraard geen cent mee. Wij sleepten hem naast zo’n grote bolder en daar wilde ik hem neerleggen. Maar dat was tegen de zin in van die Arab, ‘no, no’ zei hij. Die dooie mocht niet op de grond hij moest en zou op die bolder zitten. Nou probeer dat maar eens goed neer te zetten. Hij donderde er iedere keer van af, dan aan de ene dan aan de andere kant. En ik maar in de ronde kijken of dat er geen kit aan kwam. Uiteindelijk met die Arabier achter hem lukte het om hem op die bolder te houden. Doodnerveus zeg ik ‘ikke belle omme ambulangie, o.k.?’ Maar nee, dat mocht niet, dus ik krabbel eens achter mijn oren. Dacht bij mij zelf, ja wat mot ik nu. Als ik de centrale bel, die sturen gelijk de kit op mij af, dan kan ik het verder wel vergeten deze nacht. Ik weer ‘Are you sure, no ambulance?’ Maar nee hoor, niks nee niet goed. Ben dan ook maar weggereden ik wilde er van af.’
Cor liet een diepe zucht. ‘En dan lees je de volgende morgen dit. Het is toch wat hé, wat een wereld het is om gek van te worden. Tienduizend euro’s, en geen woord er over dat die Arabier dood was.’ ‘Ja, je mag het hebben of niet Cor’ zei ik hem.
Joop stond op en zei laconiek, ‘gewoon door gaan met ademhalen, Cor. Zuip je koffie nu maar op anders is het koud. Dan heb je nog meer ellende.’

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten