Lotgevallen van een thuiskweker (deel 6 “Nooit rust”)

Er was even rust in de tent. In die zin, even geen onverwachte toestanden, rust dus. Maar denk u nu niet dat dit verlichting geeft aan uw onderdrukt paranoïde gedrag. Nee, dat gaat dag en nacht door. Het controleren van de rookmelders, warmte van de bekabeling, meterkast en de trafo’s van de lampen, het voedingsvat, wateroverlast uitgeschakeld en ga zo maar door. Dit alles voor het slapen gaan, iedere avond weer opnieuw.

Dan het in slaap vallen. Is het stil in huis, wat hoor ik daar? Er was immers pas nog een tuintje ‘geript’ ( leeg geroofd). Rippers zijn de boys die in een auto door de wijk rijden en precies wisten waar zij op moesten letten. Dan hadden zij het tuintje of tuin al snel gelokaliseerd, om het op een andere dag en in de juiste week te ‘rippen’. Hoe of zij aan de informatie kwamen wanneer de oogst knipklaar was, heb ik nooit kunnen achterhalen. Wel vermoedde ik dat dit veelal te wijten was aan de loslippigheid van de eigenaar. Het was, en is daarom noodzaak om als het ware in afzondering te leven. Doch ondanks uw voorzichtigheid dendert dit altijd door uw hoofd voor het slapen gaan. Want u weet, of u nu thuis bent of niet, als zij komen, komen zij. En ik verzeker u dat het dan maar beter is als u niet thuis bent.

Dus naar bed met de honkbalknuppel en een groot keukenmes is tegen de tijd van de knipperiode ‘een must’. Er kan in deze periode van uiterst waakzaam zijn nog een ander probleem opdoemen. Neem nu aan dat u weet, volgende week, de laatste week van uw negenwekelijkse cyclus, einde bloeiperiode dus, heeft u een verjaardag. Een familielid is jarig, en wel zo een dergelijk familielid dat u er niet onderuit kunt om daar naar toe te gaan. “Kan niet, nee echt het kan niet!” Een paar uur de tuin onbeheerd achter te laten en dat terwijl de knippers al besteld zijn, ‘nee, echt niet’, er is immers niemand te vertrouwen.

Dus smoesjes verzinnen. Dan krijg men al gauw te horen, “hé, waarom niet.” Als u geliefd bent gaat dat familielid schuiven met zijn verjaardagsviering. Niet wetend dat u de eerste tien dagen niet uw huis uit kunt gaan. Wilt u tenminste uw handel veilig houden tot de verkoop. Dan wordt het pas echt moeilijk. Alles komt dan bij de betrokkenen als ongeloofwaardig of wat zou er aan de hand zijn over. Men zou ineens kunnen zeggen dat een illegaal wiettuintje het hiaat is, tja maarrrrr. Ook weer zo iets, om nu niet lekker bij in slaap te vallen, toch? En er zijn meer van die op het oog zijnde kleinigheden, maar ‘o, wee’. Denk even aan je eigen verjaardag, of Kerstmis. “Dit jaar bij jou?” Oud en nieuw, “hoe doen wij het dit jaar en bij wie?” Een probleem van een zwager of schoonzus, “kan ik even een paar nachtjes bij jou?” Het is eigenlijk de helft van wat in mij opkomt. Maar geloof mij er is meer, veel meer.

De troefkaart moet ik nu zo langzamerhand uit gaan spelen. Die troefkaart deed mij besluiten “te stoppen”, het was welletjes. Het is geenszins verzinsel, dat u niet denkt dat ik er rouwig om was. Maar het gebeurde was derhalve ook zo humoristisch dat ik het u niet onthouden kan.