Paradijs!

Ik heb wel eens gedacht; dat paradijs, wat moet dat allemaal zijn geweest?
De plantensoort en alles hoe zag dat geheel er nu zo ongeveer ’n beetje uit.
De meeste mensen zeggen dan: Dat is een verhaal, om niet zo serieus te nemen
Zij hebben het er dan ook verder niet meer over, het scheelt ze echt geen fluit.

Ik wil niet eens proberen de schepper ook maar in iets te begrijpen of te evenaren.
Maar ik zou zo graag de sfeer eens proeven, van de rust en vrede die daar toen was.
Dus heb ik geprobeerd om op mijn eigen kleine, bescheiden manier zo iets te realiseren.
Ik plantte lukraak, propvol een verscheidenheid van planten en alles kwam van pas.

Of het nu kruid of onkruid was, ik vond het mooi en zag dus dat het goed was.
Ik maakte hoog en laag, en alle kleuren zo maar lukraak kris kras door elkaar.
En alles, zomaar op gevoel en zonder tussenkomst van welke specialist dan ook.
Het resultaat is meer dan ik verwachtte of op hoopte, en dat is eigenlijk toch raar.

Ik heb een vensterbank, vol planten en vol bloemen, daar kijk je langs.
Je ziet al hetgeen er rechts van is en ook wat links en wat erachter staat.
Maar met mijn paradijs is het toch allemaal heel anders, meer volledig.
Maar dat alles merk en ervaar je pas als je er naar binnen gaat.

Je wordt aan alle kanten ingesloten en gedwongen te ervaren.
Hetgeen dan deze boom, struik of plant te bieden of te beleven heeft.
En omdat de een niet aan de ander of zo je wilt er toch niet een gelijk is.
Ervaar je het beslist niet eerder als er in, dan heb je het pas beleefd.

Als ik ongeveer zo’n veertien dagen van huis ben geweest en weer terug kom.
Moet ik eerst gaan snoeien, anders kan ik achterom niet eens naar binnen gaan.
En de vogels en insecten hebben gelijk van al die rust gebruik gemaakt, genoten.
Iets van natuur, van hoe het was, van hoe het was bedoeld, heb ik daar nu staan.

Ik heb geleerd van dit experiment wat bovendien zeer is geslaagd.
Dat inzicht is er ingaan en niet het kijken naar of zeg er tegenaan.
Je ziet dan al het onbelangrijke, zeg al wat is zo zeer bijkomstig.
Maar ga er in, bezie de kern der dingen want daar komt het op aan.