Home / Verhalen / Sightseeing in Antwerpen

Sightseeing in Antwerpen

Met dank aan Bert Disco voor het insturen van de tekst

Rondkijken in Antwerpen deed ik vaak en graag. Er was daar altijd wat te beleven. Het liefst ging ik alleen, maar soms met mijn vriendin of met een paar vrienden. Het grote voordeel als ik alleen ging, was dat ik dan zo contact maakte. Ik verzeilde op allerlei plekken; dat vond ik het mooiste! Met mannelijke vrienden ging ik langs “Het Schipperskwartier”, de rosse buurt. Er waren mooie dames bij en ik dacht vaak: “Kunnen ze geen andere job vinden?”

Tussen kerst en oud op nieuw (’93) was ik met een vriend gaan wandelen in Engeland (dit is al een verhaal op zich). Op oudejaarsavond kwamen we terug. We hadden geen zin om naar huis te gaan maar om oudjaar in Antwerpen te vieren. Onze rugzakken deden we in een bagagekluis op het centraalstation. We gingen wandelend allerlei cafeetjes buiten het centrum af. We kwamen in Borgerhout terecht (een buitenwijk van Antwerpen). Echte buurtcafés zochten we daar op! Zeer kleurrijke figuren waren er in die café’s. We keken de boel af maar alleen al daardoor lagen we vaak in een deuk! We kwamen op het idee; om ook in andere wijken cafeetjes te gaan bezoeken, waar we anders niet zouden komen. Dit zouden we op een andere avond doen. Nu met oudjaar gingen we later op de avond naar het centrum (Grote markt). Het was overal heel gezellig en het was één van de leukste jaarwisselingen, die ik heb meegemaakt!

Naast mijn huis in Putte was een cafetaria. De uitbater daarvan was een Chinees. Hij zei altijd als hij mij zag:”hoi buulman Belt!”. Hij had geen rijbewijs en samen met hem ging ik vaak inkopen doen in de Chinezenbuurt (tegenover het centraal station). Hij kende daar bijna iedereen en nam me overal mee naar toe. We gingen overal buurten en hapjes eten. Ik begreep er geen moer van dat Chinese taaltje waar ze het over hadden, maar het eten smaakte heel goed!

Ik was op de kaaien aan het rondwandelen. Op z’n tijd op een bankje, zittend, kijken naar wat er om me heen gebeurde. Verderop was een man aan het schilderen. Dat was interessant om een praatje met hem te maken. Joost nodigde mij gelijk bij hem thuis uit; ik moest meer werken van hem zien! Hij leefde helemaal in z’n eigen wereldje. Hij schilderde werkelijke taferelen op een futuristische manier. Heel gedetailleerd en met prachtige kleuren. Bij elk schilderij vertelde hij heel enthousiast een verhaal! Hij schilderde de wereld, maar dan mooier als hij was! Als hij depressief was, een week niet had gegeten en alleen maar bier gedronken had, dan was hij in een roes en maakte de mooiste werken. We werden goede kennissen en als ik in de buurt was dan ging ik altijd een praatje maken en z’n nieuwe schilderijen bekijken.

Hij was getrouwd geweest en had vroeger een vaste baan. Als hij aan het schilderen was dan ging hij niet naar zijn werk, ook z’n huwelijk verwaarloosde hij volkomen! Op een keer kwam hij thuis en zijn vrouw had alle schildersspullen buiten in brand gestoken. Joost werd heel boos en heeft z’n belangrijkste spullen achterop zijn fiets gepakt en is naar Parijs gereden! Daar heeft hij zeven jaar als clochard geleefd. Helaas is hij overleden aan een hersenbloeding, dat is erg jammer. Ik vond het altijd heel leuk om bij hem langs te gaan, een praatje te maken en z’n nieuwe schilderijen bekijken!

Over al mijn belevenissen in Antwerpen kan ik wel een boek schrijven. Maar ja, over elk onderwerp van wat ik beschrijf, als ik daar een boek over moet schrijven, dan ben ik de komende honderd jaar nog wel bezig!

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten