Home / Verhalen / Sorbet

Sorbet

Met dank aan Cor Cornelissen voor het insturen van de tekst

Na het trainen op de boksschool van Ome Dick Groothuis, was er een periode dat wij na het trainen, ijs gingen eten in een Italiaanse ijssalon ergens achter de Haarlemmerstraat, Een sorbet voor een gulden en tien cent. Het was erg lekker ijs, nadeel was dat je er nog meer dorst van kreeg. Maar, het was de zonde meer dan waard. Ik had het wel vaker, ik ging wel eens trainen bij de Kickboksclub van Johan Vos. Ik trakteerde mijzelf dan weleens op een ijsje van een liter, allerlei soorten vruchtenijs. Veel was er niet van over als ik klaar was, een restje voor de volgende dag. Dat was een Italiaanse ijssalon in de Reguliersbreestraat.
Ja, ijs daar heb ik wel wat mee. Evenals met chocolade en appeltaart met slagroom. Of het allemaal wel zo gezond is, is een ander verhaal. Maar, als ik ergens trek in heb, aarzel ik niet om mijzelf te verrassen. Het voordeel voor ons is, dat wij als wij genoeg trainen, er aardig wat zoetigheid omgezet wordt in energie.
Ik heb wel eens gehad, door al dat gesnaai en rijsttafel en broodjes van Dobben, ik er in een week 7 kilo moest aftrainen voor een wedstrijd.
Dat wedstrijdgedoe is over, tenzij er eens wedstrijden voor veteranen gehouden gaan worden.
Ik weet niet eigenlijk. Bestaan ze nog Sorbets?

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten