Met dank aan Tom Booij voor het insturen van de tekst
Jantje krijgt, Voor ’t slapen-gaan, eerst een lepel levertraan, En daarna mag hij een klontje, Voor de nare smaak in ’t mondje.
Dus – niet waar – wat wil je meer? Toch gaat Jantje erg te keer! Altijd is ’t het zelfde lied: Jantje wil dat goedje niet!
Jantje schreeuwt, en huilt, en trapt, Tot hij van de lepel hapt!
Zo, daar ligt dat stoute Jantje, Eindelijk in zijn ledikantje. Oei – hij zet zo’n boos gezicht! Maar – – zijn ogen vallen dicht, – En dan slaapt dat kleine klantje. Sst! – wees stil – – -uit gaat het licht!
Maar – wat is dat? – klop – klop – klop – Jantje zit verschrikt recht op. En hij ziet, of zou hij dromen, Iemand naar zijn bedje komen!
Nee – maar – kijk -! Wie komt daar aan? Dat is Dokter Levertraan! Kijk, hij komt naar ’t ledikantje Van klein Jantje. Klaasje Klont die kleine guit, Springt tevreden Voor hem uit!
Bij het bedje blijft hij staan, En ziet Jantje treurig aan En hij zegt: Foei schaam je, Jan, Zo word jij geen sterke man! Als je altijd zo blijft zeuren, Weet je wat dan gaat gebeuren?
Dan komt of je wilt of niet Heintje Hoest, en nummer twee, Slappe Piet, Komt met hem mee.
En, als derde van de rij Komt er Bleekneus Witwang bij! Jan – Jan – Jan -! Hoe moet het dan, als ik je niet helpen kan! Als je maar te keer blijft gaan, Roept: ‘ik wil geen levertraan’?
Jantje knikt – , en kijkt verschrikt Naar wat nu gebeuren zal. Kijk – daar heb je Heintje al! Uche – kuch, Met een penseel, Kriebelt die in Jantjes keel! Jantje kucht, En hapt naar lucht!
Hij wil weg, maar, opgepast, Slappe Piet houdt Jantje vast! En hij lacht en zegt: – – geen grapjes! – – Jij bent immers veel te slapjes!
Bleekwang grijnst en zegt: ‘welzeker, Zo zie jij al heel wat bleker. Ga jij maar gerust je gang!’ Jantje huilt, hij is zo bang!
Maar – maar – – maar – – – dokter Levertraan staat klaar! Met zijn lepel als een speer Slaat hij Bleekneus Witwang neer! Ha! daar slaan ze op de vlucht! Kijk ze lopen! ’t Is een klucht!
Daar springt Jantje uit zijn bed, En hij schatert van de pret. En hij roept: ‘nu zal ‘k voortaan Nooit – daar kunt u vast van op aan – Zeuren bij het slapen gaan! Leve Dokter Levertraan!’
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
