Versje uit Limburg in België (Terlenen ligt in de buurt van Geetbets),
Boer Snul de pachter van Terlenen
had zes ezels gekocht in stad.
Vijf joeg hij er voor zich henen,
terwijl hij op de zesde zat.
Na zo een poos met stille schreden,
gelijk een president gereden,
telt hij zijn ezels na. Ei roept hij, wat is dat?
Ik heb er toch maar vijf, of heb ik mij bedrogen?
Hij telt en hij hertelt. Hij draait zich tienmaal om
en keert naar ’t allenkant zijn ogen
Ja, ja ik ben hem kwijt, ik zie hem nooit weerom
Hij’s weg, ik wil mijn hoofd daarmee niet langer kwellen
Zo nadert hij zijn huis met alle zijn gezellen
Zijn vrouw stond aan de deur, hij riep haar toe van wijd:
Margo, ik ben een ezel kwijt,
ik weet niet waar hij is gebleven,
ik had er zes gekocht en heb er nog maar vijf.
Maar vijf, zegt Margo, maar vijf? Ik zie er zeven!
Eén, twee, drie, vier vijf, zes, toen stiet ze hem tegen ’t lijf:
En gij, Snul, zijn er dat geen zeven?
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.