Home / Versjes / Krieltje is verdwaald

Krieltje is verdwaald

(Mies Bouhuys, De Kleine Troubadour 1964)
Met dank aan Liesbeth de Nijs voor het insturen van de tekst

Hoe kan dat nou, hoe kan dat nou,
een hond verdwaalt toch niet zo gauw?
Je ligt voor het huis, je slaapt eens wat,
Je gromt eens naar een zwarte kat,
daar ga je blaffend achteraan
De straat door en dan om de hoek.
Maar dan ineens is alles zoek.
Je huis, je deur, je baas, je mand.
Het poesje van de overkant.
De bakker en de kruidenier.
En niemand, niemand ken je hier.
En niemand, niemand, niemand weet,
waar of je woont en hoe je heet.
Je zoekt en en zoekt en loopt maar in het rond,
maar niemand ziet zo’n kleine hond.
Het wordt al donker in de straat,
Je bent zo moe en weet geen raad.
Je weet niet waar je heen moet gaan.
Maar wat is dat? Wie komt daar aan?
Je gaat aan ’t rennen als een haas,
daar in de verte komt je baas!

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten