Home / Voordrachten / De schoonmaakmiserie

De schoonmaakmiserie

Met dank aan Riet Rademakers voor het insturen van de tekst

Als het voorjaar komt en de zon begint te schijnen dan pikken de eerste zonnestralen mijn dierbare vrouw in de kop en dan wordt ze stapel krankzinnig.

Dan krijgt ze zo wat de geleerde noemen: het delirium het zeepsopboeniwitania.

Dan beginnen haar ogen te schitteren en dan zegt ze: man, dat ben ik, man volgende week gaan we schoonmaken en je blijft.

Nou en als mijn vrouw zegt je blijft, dan zou ik nog wel eens een man willen zien, die dan nog weg durft te lopen.

’t Is gewoonweg verschrikkelijk: eerst begint ze alle kamers leeg te halen, zodat je geen stoel meer hebt om op te gaan zitten, geen bed om op te slapen, geen gelegenheid om een boodschap te doen.

Dan komen de ververs, stukadoors, schoonmakers, schoonmaaksters en nog veel meer van die ongure individuen en dan begint het lieve leventje.

Dit jaar is het ook bijzonder erg geweest, zo erg dat ik in het kippenhok heb moeten slapen, maar de kippen en vooral de haan hadden er toch maar de pest over.

En mijn vrouw was de volgende morgen ook nog kwaad dat ik geen ei gelegd had.

En het eten wordt ook op allerlei manieren klaargemaakt, dat komt omdat de potten en pannen gepoetst zijn ziet u.

Dit jaar hadden ze aardappelen met snijbonen door elkaar in een zinken wasteil gekookt.

Nou kan mij dat niet zo veel schelen dat ze aardappelen met snijbonen in een zinken wasteil koken, maar ze hadden vergeten om mijn sokken er uit te halen en die hadden zeer doorgekookt en omdat het nou mijn sokken waren zei mijn vrouw dat ik ze maar op moest eten.

Dat heb ik natuurlijk weer moeten doen en de huishoudelijke boodschappen heb ik ook al moeten doen, maar of de duivel er mee speelt, altijd doe ik het verkeerd.

Gisteren moest ik eieren gaan halen, anders hebben we altijd eieren van onze kippen, maar onze kippen werden juist schoongemaakt, die stonden ook al in een soppie.

Afijn ik kom thuis met de eieren, mijn vrouw maakt een ei open en het is bedorven.

Toen wou ze hebben dat ik het ging ruilen, ik zeg: “Dat gaat zo maar niet dan moet je het eerst in de schil maken.

Stom idioot zegt ze wie kan nou een ei in de schil maken?

Ik zeg nou maar de kip heeft het toch maar mooi klaargespeeld en omdat ze nou niet uit kon staan dat ze nog stommer was dan zo’n doodgewone kip smeet ze met zo’n koffiekommetje naar mijn hoofd, een gat in mijn test haast zo groot als een riks, zo wat acht en veertig stuivers geloof ik.

En ik moet ook hard mee helpen aan de schoonmaakmiserie: ik moet spijkers slaan, gordijnen afnemen, ophangen, ik loop al met acht van mijn tien vingers in het verband, ik ben al een stukje van mijn grote teen kwijt daar is de hamer opgevallen.

En als nu de schoonmaak op zijn ergste is dan haalt ze er nog zo’n ouwe schoonmaakster bij ook, brrr dat is toch zo’n vreselijk mens, ik zag gisteren dat onze pendule stil stond, ik zeg vrouw denk erom dat je onze pendule schoonmaakt, dan zal ik hem aanstonds opwinden.

Aaaaaach zegt daar dat ouwe mirakel van een werkster: “Dat heb ik gisteren al gedaan mijnheer, ik heb hem helemaal in een warm soppie gehad.”

Nou en tot overmaat van ramp hebben we nog de stofzuigmachine-exploitatiemaatschappij in huis gekregen, is me dat een ellende, alles zuigt dat ding op alles verdwijnt erin, toen alles klaar was, was mijn zondagse broek weg, mijn vrouw haar gebit weg, mijn vrouw d’r haar weg, ons kleinste kind weg, allemaal opgeslokt door die stofzuigmachine. Toen heb ik die kerels een riks fooi beloofd als ze mijn schoonmoeder ook opzogen, maar dat ging niet, die kon niet door dat gleufje, dat sleufje zie je.

En het hondenhok heb ik ook al moeten witten, maar de hond scheen toch ook een hekel aan de schoonmaak te hebben, want hij deed niks dan grommen en in de witkwast bijten, zo dat ik op het laatst niet meer wist waar de hond, waar de kwast of waar ik zelf was, ik wist er totaal niks meer van, ik was totaal de kluts kwijt.

Maar gelukkig hebben ze mij nu om een boodschap gestuurd en ik heb me vast voorgenomen om niet meer terug te komen voor de schoonmaak is afgelopen, ik vertrouw mezelf niet meer. En als ge hoort dat er vandaag of morgen een verver, stukadoor, een schoonmaker of een schoonmaakster is opgevreten dan kunde gerust denken dat ik dat gedaan heb.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten